DFblog

Het is weer zover, dat we het vliegterrein weer helemaal netjes klaar gaan maken voor het vliegseizoen. Daarom is het vliegveld op zaterdag 13 april van 08:30 t/m 14:00 gesloten voor het vliegverkeer. Degene die niets omhanden heeft en eens graag zou mee willen helpen, je bent natuurlijk altijd welkom.

Emiel en Martin waren vrijdag al op het vliegveld. Camper en tentje werden netjes uitgestald. Het waait te hard om te gaan vliegen, daarom is er ruimte voor het checken van de vliegmaterialen en vleugels. Bij de DragonFly zijn een aantal onderdelen preventief vervangen. Met de technische inzichten van Emiel en Martin zijn er keurige oplossingen gevonden. Zo ook is er manier gevonden om de uitlaat door herplaatsing meer ruimte te geven vanaf de startmotor. 1e Paasdag kan er gevlogen worden, weinig wind en recht op de baan. Zelfs het zonnetje brak regelmatig door in de middag. Emiel en Martin hadden de vlieger al opgebouwd staan en konden met de dolly naar startplaats runway 06 lopen.

Bart en Bob hadden de deltavlieger ook al vlot opgebouwd staan. Het was fijn dat Heleen er ook was, want een passant die uiteindelijk lid wil worden van de vliegclub Westerwolde wilde graag een tandemvlucht. De tip had hij gekregen van de dienstdoende havenmeester en werd even later met Bart in gesprek gebracht. Bart regelde dat Heleen haar tandem ging klaarmaken en aan mij of de DragonFly ook klaargemaakt kon worden voor een tandemvlucht. De introducé kon met een brede glimlach melden dat hij het een fantastische ervaring vond, en dat zelf sturen was mega. Er zijn prachtige vluchten gemaakt. Ieder was enorm blij deze mooie vliegdag niet gemist te hebben. En telkens weer als ik Martin sleepte had ik een bepaald plan, maar Martin koos dan zijn eigenplan en koppelde zich los om alleen verder te gaan. En hoe hij het doet, ik weet het niet, maat hij blijft gewoon weer onder de wolken plakken en is dan nog een hele tijd boven. Bob gaf nog de tip aan Emiel de wieltjes van de DragonFly op de horizon te houden, en inderdaad bij de volgende sleep was Emiel op de meest efficiente wijze er achter. Bart en Heleen hebben volgens mij ook nog een aantal opleiding wetenswaardigheden besproken, terwijl Bob hoog in de lucht was.

Met de DragonFly ging ook alles goed, en toch weer 88 km gevlogen.

Met de afsluiting van de vliegdag heeft Heleen nog een aantal baantjes taxien geoefend in de DragonFly. Die ervaring was ook weer heel bijzonder en het ging al heel goed moet ik zeggen. Later bij Tony lekker pizza’tje gegeten. Het was een leukje dagje zeg.

Mooi weer maar niet om te vliegen. De wind waait de haren van je hoofd en de lessen voor het motorvliegen waren al vlot gestaakt, want de cross wind met guests van 21 kts was teveel van het goede. Ik kon daarom nu wel al heel wat onderhoudswerkzaamheden doen. Wel heel fijn dat Emiel en Martin ook met hun vleugel in de hangaar aan het checken waren. Heel veel dank voor het technisch meedenken. En twee extra handen zijn ook altijd handig tijdens het sleutelen. Wel heel genant dat we allen naar een ringsleutel 3/8 inch aan het zoeken waren, terwijl die uiteindelijk toch in mijn broek zat. Toch had ik hem 4 keer geheel leeg gehaald, maar niet het kleine voorzakje in de binnenzak. Enfin alles weer terecht. Emiel gaat morgen bij goede weersomstandigheden een vluchtje maken, want vandaag gaat het niet meer lukken, omdat het 19u al sunset is, en de wind is nog steeds aanwezig. Connie kwam me opzoeken net toen ik bijna klaar was met afsluiten. Want na lekker klussen is het altijd wel weer fijn dat er een bakkie koffie met een paasmaaltijdje klaar gemaakt wordt.

Martin had al een paar dagen in de peiling dat het woensdag toch wel een mooie dag zou kunnen zijn met weinig wind. Er zou wel bewolking zijn. Een prachtige dag, waarop de nieuwe delta van Martin de eerste luchtproef kan ondergaan. Wat een super mooie gladde vleugel en idd met het slepen is het goed merkbaar dat er een nieuw strak zeildoek op zit. Geen spatje weerstand te voelen. Gefeliciteerd Martin met deze prachtige nieuwe aanwinst.

Eerst had ik natuurlijk een goede inspectiebeurt gedaan bij de DragonFly. De winterse achterblijfselen verwijderd en gaan proefdraaien. Altijd een spannend moment. De accu krijgt geen ondersteuning van een druppellader, dus zou er na 4,5 maand in de koude nog voldoende stroom inzitten? De startprocedure gevolgd zoals gebruikelijk en brbrbrbrb gelijk slaat de motor aan. Wow dat is een fijn gevoel. Heleen kwam rond middaguur ook aan en wilde graag een vlucht maken. Het kriebelde al een geruime tijd en nu is het eindelijk van gekomen.

Heerlijk om te zien hoe Heleen en Martin aan het zweven zijn in de stille dikke lucht. Dat was weer een fantastisch begin van het vliegseizoen.

Zondag 18 februari 2024 heeft Delta Fly Adventures een reddingsparachute clinic gehouden. De delta piloten konden daar in de sportzaal worden bevestigd aan een lange band aan het plafond in hun eigen harnas. Met flinke halen werden ze dan door de ruimte van de zaal gezwiept en gedraaid, zodat men te maken had met enige G-krachten. Daarna moesten men op commando de reddingsparachute zo snel mogelijk uit de container trekken en uitgooien. Daarna kon men de chute na een tijdje luchten weer op een juiste wijze in de container vouwen. Ik was uitgenodigd voor het feestbuffet (de school bestaat inmiddels 30 jaar) te Zoeterwoude en werd daar hartelijk onthaald door de groep. Heleen bood mij het buffet aan, wat ik bijzonder waardeerde.

Tevens heb ik Heleen verrast met de uitreiking van het bijzondere breukstukje dat Heleen 2 seizoenen, ofwel 350 sleepstarts heel heeft gehouden. Ik vond het wel tijd voor een nieuw breukstukje dit jaar. Daarna werd ik weer verrast door de gift van een groene sleepkist, die al een paar jaar op zich liet wachten, omdat er telkens iets tussendoor kwam, waaronder de coronaperiode. Super bedankt Heleen. Tevens werd de nieuwe flyer van Delta Fly Adventures geïntroduceerd. Deze mag er zijn, namelijk uitnodigend en geeft nieuwsgierigheid. Zelfs het materiaal waar de flyer van is gemaakt voelt bijzonder fijn en klasse aan.

Ik wens Heleen, de studenten en de school ook heel veel succes en veel plezier in de heerlijke vliegsport in dit nieuwe jaar. De volgende stap is de promotie op de motorbeurs te donderdag 22 februari t/m zondag 25 februari waar al door vele een hele voorbereiding aan vooraf is gegaan. Top.

Vorig jaar liet de radiateur van de DragonFly een klein beetje koelvloeistof verlies zien. Bij warme motor geen lekkage, maar als de motor afgekoeld was en een nacht stond, dan was er telkens een klein beetje verlies. Niet noemenswaardig, maar toch niet fijn. Helaas was reparatie niet meer mogelijk. Begin dit jaar is de DragonFly radiateur naar het radiateurenbedrijf BLAAK te Heinenoord gebracht. Dit familie bedrijfje heeft ongelooflijk veel vakmanschap in het namaken van oldtimer radiatoren. Mooi om te zien hoe de grote Bugatti radiatoren glimmend uit hun handen komen. Leuk is, dat de enthousiaste vader ook altijd heeft gevlogen. Heb deze week bericht gekregen van zijn zoon, dat de DragonFly-radiateur eind deze week klaar zal zijn. Ben reuze benieuwd. Vrijdag opgehaald. Mooi stuk vakwerk van messing naar radiator, precies zoals het was.

En zo is het al weer voor de 15e keer dat de Knoalcup voor de deltapiloten georganiseerd gaat worden. In voorbereiding op het vliegseizoen zijn deze dagen altijd lekker relaxed om in alle rust lekker te kunnen vliegen, instrumentaria in orde te maken, batterijen op te laden, en de software van de gps-dozen weer even te updaten. Met z’n allen weer mooie verhalen naar boven halen en vliegplannen maken. Het is ook voor beginnende piloten met een sleep aantekening natuurlijk een mooie kans om met ervaren piloten tips uit te wisselen. Heb je nog geen aantekening, dan kan je natuurlijk altijd met Heleen en de tandem het luchtruim in. Jullie zijn allen weer van harte welkom bij de Knoalcup te EHST, Aviaweg te Stadskanaal (Vledderveen). Er moet helaas wel een maximum van 18 inschrijven gelden. Dus wees er snel bij met opgeven. (klik voor inschrijving)

De traditie van de DragonFly-bokaal uitreiking is in het 1^e weekend na Sinterklaasavond. Dan zijn de locaties al volop in traditionele kerstsfeer omgetoverd. Vanzelfsprekend geeft dit een warme en gezellige sfeer tijdens het eten en drinken met de genomineerde piloten. Helaas gaat door omstandigheden de 15^e DragonFly bokaal uitreiking dit jaar niet door.

Toch ga ik een aantal mensen nog even in het zonnetje zetten.

Een aantal deltapiloten hebben de vluchten op DHV geüpload en met deze gegevens van de 3 beste vluchten is een score berekend.

Super gefeliciteerd Coen met het behalen van de ‘DragonFly-bokaal’ en dan nog wel voor de 4^e keer vanaf 2008. Gijs zat er dicht bij en alle andere deltapiloten die de moeite hadden genomen de track te uploaden op de DHV-XC-site hebben ook een mooie XC-score laten zien. Het belangrijkste blijft natuurlijk, dat er gewoon leuk gevlogen is en dat er mooie vluchten gemaakt zijn.

Zo ook Heleen van de Bos (vliegschool Randonaero) en Martin van Helden hebben vanaf EHST te Stadskanaal heel veel starts gemaakt in 2023. Echte sportlui hoor! Top.

Het jaar 2023 is een buitengewoon mooi vliegjaar geweest met veel prachtige vluchten. Op naar het volgende vliegseizoen, en dat Heleen ook weer een aantal mensen kan solo laten gaan, zodat er steeds meer deltapiloten gaan komen die fijn kunnen vrijvliegen op vliegveld EHST te Stadskanaal.

Vrijdagavond 29 december hebben Coen, Cornelia, Heleen, Connie en ik toch een klein beetje DragonFly-bokaal 2023 uitreiking gedaan bij Tony’s Dolce Vita te Stadskanaal. We waren allen al in het noorden, dus dat was mooi gecombineerd.

Zo maakt het duo een ongelooflijk vette belevingsvlucht (2018) in de DragonFly tijdens hun fase bij GoTV.

En nu zijn ze alweer bezig met een onderdeel van het programma “3 op reis” van NPO3 (19-11-23 19:52). Reis door Equador.

De tip die ik van Sander heb mogen ontvangen, om de sleeplijn te updaten met een positie-tracker, is gerealiseerd. Als de deltapiloot, na het breken van het breukstuk per ongeluk toch ontkoppelt, zal deze lijn kunnen worden teruggevonden met de tracker van Samsung. Thuis doet hij het prima. Binnen 120 m geeft deze aan met de app of je gerichter dichterbij komt. En ben je verder dan 120 m, dan start automatisch GoogleMaps op om de locatie aan te geven waar de sleeplijn ligt. Ben reuze benieuwd.

Van harte gefeliciteerd Nico op deze mooie oktober donderdag. Ook jij hebt weer een paar mooie vluchten kunnen maken. Volgens mij gaat het steeds vertrouwder, zoals ik ook van Heleen hoor. En Lars gaat ook prima. Erik heeft ook weer 2 solo vluchten gemaakt en merkt toch dat de focus veel energie kost.

Hans kwam later op de middag ook nog een paar vluchten maken, want hij heeft bijna voldoende sleeps gemaakt met verschillende omstandigheden. Voor vandaag is de optie zonder staartvin op de kiel aan de orde. Wow e, je moet ineens op 2 dingen te gelijk gaan letten. Als je een giercorrectie maakt, moet ook de pitch onder controle worden gehouden. Ik heb aan het eind van de runway gereleased, omdat ik vond dat de hoek te groot aan het worden was. Hans is weer netjes op de voetjes geland en ik kon de sleeplijn makkelijk terugvinden aan de zijkant van de runway. That was a bit different cookies…. Gelukkig liet het weer zich nog een beetje redelijk te houden aan het einde van de middag, zodat nu een nieuwe sleep gedaan kon worden met een extra focus op pitch en gier tegelijk. Na de start even zoeken, maar daarna helemaal perfect. Ik heb ook nog voor de verandering op hoogte een aantal kleinere cirkels gemaakt, die keurig in positie werden gevolgd en de speedy-test. Heb de snelheid met ongeveer 15 km/u vermeerderd. En dat ging ook helemaal prima. Super goed gedaan Hans. Een tip van Hans: Als het vochtig weer is, gebruik dan geen geprofileerde handschoenen, want deze glijden als stenen in joelbak over de aluminium uprights.

Heleen had ook nog een super enthousiaste passant Jeanet, die ontzettend had genoten van de tandemvlucht. Er was zelfs tijd over om een testvlucht te maken met een spiksplinter nieuw toestel. Ik vind de nieuwe vlieger natuurlijk fantastich, omdat er veel groen in is verwerkt. Ik moest daar natuurlijk even een fotootje van schieten. Waarop Erik dacht, wat is Rinus nu daar op de grond aan het doen?

Martin had me nog een app doorgestuurd om te kijken wat voor grote paddestoelen er toch ineens op het vliegveld zijn. Hoogstwaarschijnlijk zullen het de Grote Weidechampignons zijn, maar of deze eetbaar zijn durf ik niet aan. De supermarkt zou de bakjes al vol hebben met 1 chamignon.

Inderdaad alweer week 40, je ziet de winkels al weer vol staan met kruidnoten en kerstartikelen. Je gaat zowaar al aan volgend jaar denken. Echter er kunnen nu met de klimaatverandering zelfs in oktober nog prachtige dagen komen. Zoals afgelopen zondag was het weer prachtig voor de cursisten en toeristen. Heleen heeft weer veel blijde gezichten tevoorschijn getoverd met haar vliegkunsten onder de tandem. Maaike, Marloes en Abdel waren ontzettende enthousiast deze ervaring te hebben meegemaakt. Overweging om een cursus te gaan nemen om het deltalvliegen te leren is geraakt en het is nu uitkijken hoe dit volgend jaar met de planning zou kunnen gaan. Hans ging nu met azuur blauwe deltavlieger van start. Hans heeft het helemaal te pakken. De starts gaan goed, posititie goed, geen gieren. Volgende stap is vliegen zonder vin denk ik zo. Hij heeft het goed onder de knie, want de laatste sleep ging op hoogte eens wat kleinere bochten inzetten en opgegeven moment eens 10 km/u harder vliegen. Geen probleem hoor. Ging prima. Zijn laatste landing ging perfect en was een mooie afsluiting. Lars en Jan gaan steeds meer vertrouwd raken met het slepen en gaan ook steeds meer zelf doen. Er kwam ook nog even iemand kijken die tijdens het NK ook was gekomen met een grote telelens. Mooie foto’s had hij gemaakt. De persoon woont al jaren in de buurt bij het vliegveld, maar wist niet dat er een vliegveld was, todat Arne tijdens de NK bij hem geland was en toen van Arne te horen kreeg dat op de Aviaweg 1 te Vledderveen al jarenlang wordt gevlogen. Zo zie je maar.

De rust is weder gekeerd. Het lijkt erop dat de zomer zich gaat laten verdringen door de herfst. We hebben heerlijk warme dagen gehad met weinig wind. Afgelopen zondag had ik nog een mooie tour van bijna 2 uur gemaakt met de DragonFly. Lekker snorrend met een laag toerental heb ik 110 km zitten sudderen in gedachten en genoten van wat ik allemaal onderweg te zien kreeg. Maandag was Wilfried het gras aan het maaien en ik heb daarom maar de heg rond de camping verder gesnoeid, zodat deze winterklaar is. Voor de vogels is er weer voldoende voedsel, want de langpootmuggen zijn uit de larve gekomen. Het blijkt dat de kraaien, roeken, spreeuwen en kwikstaarten er dol op zijn. In de avond heb ik nog genoten van de leerzame filmpjes die Ria heeft gemaakt tijdens de NK. Zo ook kreeg ik via Heleen foto’s te zien van Hans van der Lande en Philip Snijder. Wow, hier zitten echt heel mooie plaatjes bij. Dan denk ik hoe is het mogelijk dat sommige situaties precies voor de lens komen en dat de fotograaf dan ook net op de sluiterknop drukt. Echt heel mooi. Connie en ik hebben ook maandag nog een leuke fietstocht gemaakt en vandaag, dinsdag dus gaan we weer aanstalte maken naar huis te rijden. In oktober staan er weer lessen van Heleen gepland. Hopelijk gaat het mooi herfstweer worden met niet teveel wind.

Adrie heeft een go gegeven voor de start van NK-sleep 2023. In de eerste briefing werd Fred Lanning nog in het zonnetje gezet en krijg zijn 2^e prijs uitgereikt, die hij nog had verdiend in de bergen te Greiffenburg.

Het is prachtig zomers weer en ieder is goed gemutst. De thermiek vinden zal nog een hele uitdaging gaan worden met de aanwezige hoge luchtdruk. De meeste Nederlandse deltavliegtoppers zijn inmiddels aanwezig. Voor hun is het hier in Nederland een heel andere manier van vliegen. Zo in de bergen kan je 80 km vliegen op de hellingstijgwind bij de bergen. In Nederland zijn er geen bergen en moet men op heel veel andere kenmerken letten. Zo Arne ook zei, het is een hele uitdaging om 2 uur aan het werk te zijn in de lucht om uiteindelijk een 20 km afstand te kunnen bereiken en helemaal mooi is dan, dat je ook nog de taak kan vliegen en goal te halen. Ik zelf vond het heel leuk om piloten in dezelfde gaggle te plaatsen. De eerste dag was het heel moelijk om gebruik te kunnen maken van de thermiek.

De taak leverde dus niet zo heel veel punten op, maar het plezier was er niet minder om. Onne en Figo hadden het ook best naar hun zin en Gijs laat Figo al veel oefenen onder de delta. Als dat geen toekomstige piloot wordt, dan weet ik niet meer. Heel mooi.

Hadewych is ook nog gezellig naar EHST gekomen en heeft uiteindelijk 3 mooie landingen laten zien op haar Moyes. Ik was ook blij dat Ronald 3 mooie starts en sleeps heeft laten zien. Ik kan niet heel veel vertellen, omdat het al weer een week geleden is, dat ik tijd heb om naar de blog te kijken.

Het luchtruim in de ochtend en avond was voor de cursisten, de middag was voor de wedstrijdpiloten. Ik wil nog wel vertellen dat Heleen weer 2 deltisten solo heeft gekregen achter de DragonFly.

Gefeliciteerd Erik M en Michel, super goed gedaan. Zo ook laat Yan zien dat het solo slepen voor hem goed gaat. De jongste piloot (20) op dit moment in Nederland keurig in positie en anticiperend op het gedrag van DragonFly. Het voelt fijn om Yan te slepen. Ieder kan wel zeggen dat het een mooi NK weekend is geweest.

Zo ook hebben Mustafa en Cinam hun uiterste best gedaan om zaterdag avond ieder te voorzien van lekkere hapjes. Adrie nogmaals dank voor al het moois, want jij hebt er toch maar heel veel werk aan.

Voorbereidingen NK-Sleep te EHST zijn in volle gang. Woensdag is een trainingsdag. Martin heeft een ander A-frame geplaatst en heeft nog een testvlucht gemaakt. Dat ging allemaal prima, maar wat niet prima was, is er geen thermiek was. Van alles geprobeerd, maar niets gevonden. De hoge druk helaas toch te sterk. De wind was trouwens soms tot 10 kts pal cross, dus we moesten echt het startmoment afwachten tot deze tot 6 kts was teruggedrongen. Judith en Ronald zijn ook al gearriveerd met hun nieuwe caravan. Ze hebben een mooi plekje kunnen vinden. Ik werd door Judith verwend, want kreeg wel een heel toepasselijk cadeau. Een dragonfly die zelfs licht gaat geven in het donker. Heel hartelijk dank, is echt super leuk.

Eppo heeft zijn computer atributen al in het kantoor geplaatst, zodat hij later direct aan de slag kan met het score programma. Helaas gaat donderdag de wind echt sterk toenemen in de middag en blijft cross. De wedstrijdcommissie heeft terecht deze mooie zomerse dag doen cancellen. Je kan beter chillen of zwembad hangen. In de DragonFly vliegen was wel lekker met korte mouwtjes. Dit was ook heel verfrissend. Nog even gezellig met Henk zitten keuvelen over zijn trike. Na de onderhoudsbeurt en het aftanken is deze weer helemaal gereed om te vliegen. Harry bedankt voor het havenmeester zijn.

Zondag wederom een mooie zomerse dag, maar ook helemaal anders dan de zaterdag. Slava was gisteren al vanuit Amsterdam komen aanrijden in het duurzame deelconcept “Green Cars”. Na goed uitgerust te zijn wist hij zoveel energie te hebben dat er met Heleen 4 tandemvluchten zijn gemaakt. Heleen wist me ook te vertellen dat ook hij het heel snel oppakt. Yan en vader André waren inmiddels ook gearriveerd en waren druk bezig de UNO en de Fujitsu op te bouwen. Omdat André ook al een hele tijd niet had gevlogen, wilde hij graag eerst ook nog even met Heleen een tandemvlucht maken. Zo ook gaat Yan nog een keer mee met Heleen, zodat zij ook kon zien dat Yan de technieken goed beheerst. Daarna ging hij op zijn vertrouwde UNO achter de DragonFly aan. Keurig gedaan jongen, je blijft er mooi achter. Later debuteerde hij met zijn dubbeldoeker achter de DragonFly. Gezonde spanning steeg op en hij begon zich goed te concentreren. Zo mooi dat Yan achteraf vertelde: “Het plaatje van de DragonFly voor de ondergaande zon, zal hij niet gauw gaan vergeten. Hij had hartstikke genoten en had de mooiste sleep tot nu toe.”

Martin had het makkelijk, want zijn delta stond nog opgebouwd van de vorige dag. Hij was op en gegeven moment vertrokken en het ging best goed, echter het vliegplan dat hij wilde vliegen ging toch anders. Bij een 2e poging was het weer raak: Martin was voor een heel lange tijd weer in geen velden of wegen te vinden in de lucht, en pas veel later liet hij weer een keurige landing zien op EHST. Erik was ook present. Voor hem ook al weer een tijdje geleden, maar het vliegen had hij nog niet verleerd hoor. Wow wat kan die jongeman toch vliegen met zijn Gecko. En landen trouwens ook. Kei mooi om dit te zien. Coen en Cornelia kwamen aan het eind van de middag ook weer terug. Ze waren naar de Fly-inn te Eindhoven geweest. Nico en Karin kwamen ook nog even vliegen.

Heleen had ook nog 2 touristen te vliegen. Bernard de vader van Esther ging als eerste. O, o wat straalde zijn ogen van genot na afloop van de deltavlucht. Ik vroeg Bernard nog of hij ook nog even mocht sturen van Heleen, waarop hij antwoorde: “Ja, dat mocht ik proberen, maar vond toch maar beter dat ik Heleen goed vast hield, dat was wel zo comfortabel. Esther was ook razend enthousiast en had er van genoten. Esther had zelfs nog mazzel, want Heleen stelde de vluchtduur behoorlijk uit door telkens een mooi thermiekbelletje te nemen. Esther heeft wel gevoeld hoe het sturen gaat. Wat een prachtige week hebben we weer gehad en dank ook aan Connie die toch mooi invalhavenmeester is geweest. Komende week gaat het NK van start. Het wordt prachtig zomers weer. Of de thermiek nog gebruikt kan worden is nog een dingetje met de hoge druk.

Zaterdag zag ik de auto van Judith al heel vroeg op het terrein rijden om zich klaar te maken voor de tandemvluchten. Waarschijnlijk de laatste, want nu moet ze laten zien dat ze geheel zelfstandig de tandem kan besturen. Na twee heel mooie vluchten was de evaluatie als volgt, dat Judith de volgende keer bij rustige lucht haar eerste solo vlucht gaat maken achter de DragonFly. Wow goe gedaan Judith. Klik

In de ochtend was het aan de zuidkant richting Emmen heel erg grijs, precies boven de runway was de bewolking erg dun, dus was voor de cursisten prachtig. Later op de dag werd het nog veel beter. Heleen ging een wel heel bijzondere vleugel opbouwen om zelf mee te gaan vliegen. Nou die is wel heel blitz en zag je van heel ver al.

Niet alleen de vlieger gaat super goed maar Heleen is er een tijd mee in de lucht geweest, lekker dobberend op de thermiek. Vanaf de grond was gade te slaan, dat Martin en Jan samen mooi konden optrekken met elkaar. Martin was al enige tijd aan het vliegen. Jan koppelde al bij 350m los en wist toch al gauw de hoogte van Martin te behalen. Samen mooi aan het steken naar de volgende wolk richting Onstwedde. Jan hield niet een paar meter eerder op wat uiteindelijk hem niet meer de +1,5 gaf die Martin gevonden had. Maar Jan was erg tevreden hoe het gegaan was. Henry de zoon van Jan, heeft ook nog een beleving gehad in de DragonFly. Nou ik kan wel vertellen dat hij ook een echt vlieghandje heeft. Het duurde maar even dat hij al wist hoe de uitslag van de stick was. Toch dat simulator vliegen is wel een hele mooie opstap. Microsoft-flight-simulator-24. Is bijna niet van echt te onderscheiden. Hij gaat thuis kijken of ie een liner kan laten landen op EHST. Marjoleine heeft ook heel erg haar best gedaan met het Geocaching gedaan. Ik heb begrepen op één route wel zo’n 70 catches gevonden. Connie had het vanmorgen wel makkelijk, want Manfred was al heel vroeg op de toren om havenmeester te zijn. Er werd ook veel lesgevlogen voor mensen die werkzaam zijn of connectie bij de luchtmacht hebben. Volgens mij zag heel enthousiaste kinderen met de juiste leeftijd ook net boven het dachboard uitkomen. Ik denk dat ze zo jong het vliegen wel snel onder de knie hebben. Heel leuk dit te zien.

Vrijdag is een heel rustige dag. Voor cursist Stefan zijn het prima omstandigheden. Hij was gisterenavond al gearriveerd, om maar op tijd te kunnen zijn in de vroege ochtend.

Stefan neemt de technieken van het sturen achter de DragonFly al snel in zich op. Dat gaat een goede piloot worden. Zijn hobby is valkenier zijn met slechtvalk, havik of woestijn buizerd. Je bouwt echt een band op met deze vogels. Mooie hobby.

Donderdag is het eigenlijk best wel een mooie dag geweest. De ochtend begon met veel zon. In de middag waren er wel af en toe korte buien. Aan de vogels (buizerds) in de lucht kon je zien dat het heel thermisch was, want ze schoten met hele kluchten als raketten omhoog. James, Brian en Berthill hebben nog fijn kunnen vliegen. Berthill wist ook te vertellen dat het heftig was in de lucht, want de schouderbladen kwamen regelmatig strak in het riemen. Fred en Helene hebben ook nog even kunnen genieten van de zon. Henk is nog aan het klussen geweest aan zijn vliegtuig. Connie en ik hebben genoten van prachtige spreeuwen kunstwerken in de lucht, een twintigtal gele kwikstaarten, torenvalk en de zwaluwen. Prachtig om een slow motion te zien van deze luchtacrobaten. En ze vonden het waarschijnlijk leuk om tussen de knieen en de luifelstokken te sjezen. Ik vind het razend interessant hoe deze beestjes met zo hoge snelheid de insecten weten en zien en te vangen. Door de zon en af en toe wat nattigheid weet het gras wel heel snel te groeien. In tussentijd heb ik nieuwe tussenlijnen gemaakt en ook een nieuwe solo lijn (60m). Dus de NK-sleep kan volgende week vanaf donderdag 7 september t/m zondag 10 september van start gaan op EHST. Connie hebben lekker op de camping eten klaargemaakt en zitten nu aan een kopke thee en koffie. Connie had ook nog een mooie fietsroute uitgestippeld en hebben tot 21u gefietst. Was trouwens al aardig donker. Wat een fijne dag hebben we gehad en het voelde als een echte vakantiedag.

Zondag was uiteindelijk een mooie vliegdag ter afsluiting van deze week. De thermiek was best wel heftig te noemen. Zeker in het begin van de middag, toen de warme luchtmassa’s zich nog aan het schikken waren. Erg turbulent. Later op de middag werden de thermiekbellen wat duidelijker. De piloten bleven goed boven. Martin was volgens mij weer het langste in de lucht. Fred heeft meerdere keren op 1350m gevlogen en was weer uiterst tevreden. Martin had Ronald nog een aantal tips gegeven voor de start. De sleep met Ronald ging helemaal goed en hij bleef mooi in positie ondanks de rommelige lucht. Martin was na Ronald gestart en heeft een hele mooie vlucht gemaakt denk ik zo. Hij heeft bij Vlagtwedde wel een buitenlanding gemaakt. Waarschijnlijk was de wind toch te sterk geworden. Marjoleine was nog onderweg van een fietstocht richting Buinen. Daarom heeft Ronald Martin gaan halen. Ik hoop dat alles goed is verlopen. Ivo was ook weer van de partij en die is wel een heel lange tijd weggeweest. Hij vertelde dat alles uitkwam in de praktijk, zoals hij in de theorie had geleerd. Hij kon de groeiende wolken volgen. Volgende keer ging hij echt nog beter letten op het circuit vliegen in de landingsfase. Henk heeft ook een mooie vlucht gemaakt. Zat ook erg hoog bij andere piloten in een gaggle. Tijdens het vliegen zag hij een mooie wolk elders en ging die eens proberen, echter dat was een beslissing die hij achteraf beter niet had kunnen nemen. Weer wat geleerd. Samen met Francois had ik de snelste sleep vandaag. We waren precies in een goede situatie gestart. En in een paar rondjes van plus-5 waren we al op hoogte. Dat was gaaf en we zagen hem voorlopig niet meer terug. Later zei hij dat hij voor de eerste keer buiten final-glide naar EHSt had gevlogen. Bij Borger was het heel moeilijk om de juiste thermiekbellen te pakken, want het was overal blauw. Spannend was dat wel, want een buitenlanding met de Swift zorgt wel voor extra tijd om deze weer op honk te krijgen. Enfin, hij kwam hoog binnen bij EHST, dus dat was mooi gelukt en weer een mijlpaal bereikt. Na afloop wilde we nog eten in het restaurant van het paviljoen. Ik rende om half vijf nog om alvast te bestellen, omdat ze vijf uur zijn gesloten. Het was zo ontzettende druk geweest met publiek die genoten van de deltavlieger aktiviteiten, dat vele ook bleven eten. Voor ons jammer, want Mustafa gaf aan dat alle eten op was. Voor de Mustafa en zijn vrouw was dit natuurlijk wel erg leuk. Fred, Henk en ik zijn later in Exloo nog een patatje piri piri, patatje stoofvlees en patatje kebab, ijsje en koffie gaan nuttige tijdens een gezellige nabespreking.

Wat een prachtige zonnige dag hier in Stadskanaal. Ik had nog mijn twijfels toen ik weg reed uit Tielt-Winge, omdat ik de ruitenwissers moest inschakelen vanwege de motregen. Echter tussen Nijmegen en Arnhem klaarde de lucht al helemaal op tot een zacht blauwe hemel. Dat het een zonnige dag ging worden hadden, Fred, Martin, Bob, François en Ivo en een aantal MLA-piloten ook gezien op de weersverwachting.

Op EHST aangekomen bleek het gras ook nog overal gemaaid, beter kon het echt niet worden. Martin ging als eerste van start en koppelde rond de 300m al los en ging verder met zijn vlucht. Dat was een heel korte sleep dat al een tijdje geleden was voor mij. Martin zagen we pas na ruim drie uur vliegen weer terug boven het vliegveld. Zijn doel was ook als langste boven te blijven. Maar Bob was ook nog aan het vliegen. Bob heeft nu alle weersomstandigheden wel gehad zo’n beetje. Rustige lucht, lichte cross-wind, thermische lucht met bochten, stijg- en dalende luchtmassa’s. Met ster geslaagd, want hij bleef keurig in positie en wist mooi op tijd telkens te anticiperen op de wispelturige vlucht van de DragonFly. Mooi gedaan man. Enfin, Bob was inmiddels ook al meer dan een uur in de lucht en was natuurlijk heel blij met zijn eerste thermiekvlucht hier op vliegveld Stadskanaal (EHST). Martin kreeg het toch weer voor elkaar om boven Bob te komen, dat uiteindelijk de wens van Martin in vervulling kon gaan, dat hij als langste in de lucht is gebleven. Ivo had ook nog vrij kunnen nemen om in de middag een vlucht te gaan maken. Judith was er ook bij en zij heeft heel erg haar best gedaan om telkens de dolly’s van de runway te halen. Dit deed ze heel snel, want het was redelijk druk met ander vliegverkeer. Judith wilde ook wel even eens een vluchtje proeven in de DragonFly. Ik geloof wel dat ze het erg leuk vond. François was samen met zijn gezin Joey en Mira waren ook op het vliegveld aangekomen. Want ik kon vanuit de lucht de Swift naar de holding 06 zien rollen.

Toen ik de Swift op hoogte had gebracht, ben ik gauw Mira gaan halen, zodat we later even naast elkaar zouden kunnen vliegen. Eenmaal op hoogte was ik aan het zoeken, maar kon hem zo gauw niet vinden. Maar ineens zag ik hem aankomen snellen. Wow wat kan die hard zeg. En ja hoor papa en dochter op gelijke hoogte. Gaaf hoor. Mira kwam ook heel enthousiast uit de DragonFly en ging gelijk verslag doen aan haar moeder. Fred zijn eerste vlucht was net iets te vroeg, want dit was net tijdens een tijdelijke afscherming. Hier had Ivo ook nog een flinke kluif om boven te blijven. Maar de tweede vlucht van Fred was meer dan relaxed te noemen hoorde ik achteraf. Het ging overal omhoog, wat ook François bevestigde. Van Bourtange naar Stadskanaal 1 rechte lijn en continue stijg was wel heel bijzonder. Martin ging na zijn prachtige vlucht rustig aan afbouwen en gelijktijdig de vluchten van de mannen in Macedonië bekijken. Ik zag Coen ook nog een paar keer een t&g doen met zijn Flitsch. Hij zal waarschijnlijk ook wel gedacht hebben om na het werk even te gaan vliegen in zo mooie wolkjes lucht. Fred en ik hebben op de terugweg in Exloo nog een patatje gegeten en de dag nog eens doorgesproken. Dit was echt zo’n doordeweekse dag die niet gemist mocht worden.

KLIK

De weersverwachting voor donderdag was eigenlijk best wel okay. Later bleek het heel de dag bewolkt en zou het over de hele dag genomen goed cursisten weer zijn geweest. De lucht was zo glad als wat.

Bob en Wim vonden het helemaal niet erg dat het niet zo thermisch was, want ze wilden zo voor een lange tijd geleden gesleept te hebben, rustige omstandigheden. De mannen deden het perfect. Keurig in positie achter de DragonFly. Je zag aan Bob in de lucht, dat hij er zin in had. Hij was namelijk allemaal scherpe bochten aan het draaien. Met landen had hij vooraf de keuze gemaakt om op de voeten te landen om of op de wielen. Wim ging ook prachtig en wist zo lang mogelijk in de lucht te blijven. Het te vliegen circuit had nog enige aandacht nodig en ging zich daar goed op focussen. Martin heb ik ook nog gesleept, namelijk als eerste. Maar Martin was nog steeds niet terug op het veld en in geen velden of wegen te bekennen in de lucht. Hoe krijgt hij het toch voor elkaar om telkens bij zo’n bewolkt weer boven te blijven. Ik vind het super knap hoor. In de avond zijn Martin, Connie en ik nog lekker pizza gaan eten in Stadskanaal bij Dolce Vita (Tony)

Vrijdag werd een mooiere dag, alhoewel de wind er voor zorgde dat de thermiek moeilijk te houden was. Bob had ook nog besloten om nogmaals naar EHST te komen, omdat dit weer een opstap zou zijn naar meer gehobbel in de lucht en een lichte crosswind. Nou, ik kan wel zeggen dat Bob geslaagd is hoor, want hij bleef ondanks de onrustige lucht keurig achter de DragonFly. Coen en Cornelia kwamen ook nog om in de middag even naar Ameland te vliegen, om daar een soort van heerlijke vakantiestemming te proeven. Na het landen en een vriendelijke begroeting van de havenmeester, werden ze in het Engels aangesproken of ze misschien graag iets wilde drinken op terras door een lief aziatisch meisje. Het leek echt de andere kant van de wereld zei Cornelia nog. In de avond hebben we gezellig met z’n allen gegeten op de camping. Aangezien het zo ontzettende rustig werd in de lucht met geen zuchtje wind. Leon en Wilfried hebben nu nog een relaxte avondvlucht kunnen maken. Ze hebben genoten van de sereniteit. Komende woensdag is het misschien ook weer lekker weer. We gaan ervoor.

Helaas erg nat en winderig

Er was op woensdag weer een leuk clubje piloten op EHST. Judith gaat er ook helemaal voor en is heel leergierig. Het gaat ook fantastisch goed. Hans heeft laten zien dat de tandemvluchten goed gaan en dat de controle op pitch en bochten onder controle is. Dus vandaag is de dag dat ervaren piloot Hans achter de DragonFly solo gaat.

Bertrie wilde nog graag een tandemvlucht maken met Heleen, nog voordat ze komende week op vakantie gaat. De vorige keer heeft ze prachtige 360° videobeelden gemaakt. Ik weet niet of er deze keer beelden zijn. Het was een bijzonder vluchtje, er was op 80m hoogte gereleased en beide zijn netjes op de baan geland. Toen was er ook nog een enthousiaste toerist Max. Nou dat had ieder moeten zien, hoe blij en vol facinatie over het echt vliegen. Hij had eerder een parachute sprong gedaan, echter deze tandemvlucht was toch wel heel wat meer sensatie, vooral dat je ook zelf kon sturen en vliegen als een vogel dus.

Vrijdag is een dag geworden dat ik het meeste km’s heb gevlogen dit jaar.

Namelijk meer dan 154 km. Edwin, Ivo, Jochem, Judith, Lars, Lisette, Nico, Philip en onze Rob hadden de toestellen weer gecheckt en waren klaar om te gaan vliegen. Ivo had zijn vlieger anders afgesteld en dit gaf voor hem heel veel meer comfort tijdens het vliegen. Dat is dan toch weer mooi. Philip heeft zijn vlieger gecheckt klaar voor de reis naar Frankrijk. Ook heeft hij met Heleen een tandemvlucht gemaakt voor en is weer een ervaring rijker om gesleept te worden achter de DragonFly. Jochem had heel veel geluk als tourist, want is wel geruime tijd boven gebleven, omdat ze mooie thermiekbellen hadden gevonden. Lisette en Jochem hadden ook helemaal een goed gevoel gekregen van het vliegen. Voor Edwin was het een hele poos geleden, dat hij had gevlogen, en wilde de kans nemen om met de tandemvlucht achter de DragonFly het slepen onder de knie te gaan krijgen. Ik hoor van Lars dat het leerproces gestadig door gaat en dat het vertrouwen er steeds meer is. Hij wil ook steeds meer zelf gaan doen. Ja, en voor Connie en mij was het natuurlijk fantastisch dat onze zoon Rob, schoondochter Ellen en ons kleinkind Pippa op bezoek waren op het vliegveld. Rob greep zijn kans om na een heel lange periode niet gevlogen te hebben nu te gaan vliegen. Het weer zou volgens de verwachtingen niet zo goed zijn en maar een heel kort deel van de dag vliegbaar. In de ochtend hebben de cursisten volop kunnen vliegen, en in het middaguur stonden Ivo en Rob al klaar om een fractie van de thermiek te kunnen nemen. Het vliegen verleer je dus niet. Ik vond het er supergaaf uitzien en dan landen met 4 kts crosswind zag er helemaal prima uit. Rob vertelde wel dat er weer spieren gebruikt zijn die het al een tijdje rustig aan gedaan hadden na ruim een half uur vliegen.

Deze dag was wel een heel speciale dag, want na een heel lange tijd waren we met het hele gezin Connie, Rob, Ellen, Pippa en ik op het vliegveld. Ik kreeg via Connie ook nog een leuk berichtje binnen van Ellen. Het was blijkbaar al 8 jaar geleden dat Ellen in de lucht was geweest en vond het heerlijk om even met mij in de DragonFly het luchtruim te kiezen en te genieten van alle dimensies die dan naar voren komen. Was echt een onvergetelijke dag. Dat Pippa zo in een paar meter bij opa en oma was de volgende dag vond ze wel heel leuk. Terwijl ik zaterdagochtend al weer cursisten aan het slepen was, ging Pippa lekker bij oma spelletjes doen. Overdag heeft het heel veel geregend. De akkers hoeven voorlopig niet gesproeid te worden. Jan en Craig hebben nog gewacht tot 20u maar hebben toch maar besloten de vliegdag te beëindigen. Heleen, Jan en ik hebben alles netjes opgeruimd en de dag afgesloten.

Donderdag avond hebben gewacht tot na 19u, omdat het toen pas rustig genoeg werd. Nico en Lars waren heel tevereden op hun vlucht en Nico heeft eindelijk zijn stoere bocht kunnen inzetten. Dat voelde wel heel jofel. Hans was al eens eerder op het vliegveld, maar toen waaide het te hard voor een eerste vlucht, omdat het al heel lang geleden was dat hij zijn sleepaantekening had gehaald. Samen met Heleen ging helemaal prima. Tijd om solo te gaan in de rustige lucht net voor sunset. Bij de start was het even zoeken naar de juiste positie, maar vond deze snel en hield het de hele sleep goed vol. Volgende stap is naar zijn eigen Sport-2. Theo is inmiddels ook al gearriveerd om morgenvroeg op tijd te kunnen zijn. Marjoleine en Martin zijn er ook al en hebben Coen ook nog even gesproken na zijn onderhoud aan de Flitsch. Ik heb wel pech, want 1 sensor heeft slecht een klein uurtje gewerkt en doet het nu al niet meer!

Zondag op maandag is er een hele plas water gevallen, en in de middag zie je het gras al weer een groene goed krijgen. De ochtend heb ik kunnen besteden met DragonFly onderhoud. De uitlaatgastemperatuur sensoren hadden het weer begeven. Het vervangen is weer gelukt. Nog even een soepje gegeten en genoten van de rust op de camping en nu weer onderweg naar huis. Hopelijk is het donderdag goed weer, want dan heeft Heleen weer lessen gepland staan.

Zaterdagochtend is er volgens de verwachting nogal wat bovenwind. En dit was inderdaad zo. Dus goed dat we de planning op vrijdagavond hadden. Adrie was ook op het vliegveld en wilde maar al te graag ons van dienst zijn alszijnde havenmeester te zijn. Top, bedankt Adrie. Martin ging als eerste vroeg in de avond. Hij had een nieuw orgineel A-frame en wilde deze voor de eerste keer in rustige lucht testen. Volgens mij is het helemaal goed. Ondanks dat het landen anders is, omdat de bekabeling dichter bij de uprights lopen waren de landingen steeds perfect. Is een genot om te zien, hoe makkelijk het dan allemaal lijkt. Het was een prachtige avond, echter Jan en Theo hebben helaas toch maar 1 vlucht kunnen maken. Tussendoor was er nog een heli-landing op EHST met daarin een aantal babes en DJ’s die even naar een concert gevlogen en gereden werden.

Bentley de kleinzoon van Wilfried en Ria naam dankbaar gebruik van deze gebeurtenis en mocht als jongste piloot in de heli. De lagers van de Canadese wielenset hadden het begeven, waardoor de wiel gingen zwabberen. Dit moet eerst opgelost worden voordat deze wielenset weer gebruikt kan worden. Gelukkig beide toch nog een mooie vlucht kunnen maken bij bijna zonsondergang. Met zijn allen nog van alles geprobeerd om de wielen te wisselen, etc. etc. maar het kwam allemaal niet door de ‘veiligheidscommissie’. Volgende dag gaat de tandem gewoon weer op de dolly en de wielen gaan dan om de bottombar. Connie had de Tettigonia viridis, die eerder op de vlieger zat bij Martin, nu op bezoek op haar buitenstoel.

Middernacht kwam Craig ook nog op de camping aan, zet zijn tentje snel op en slapen maar, want de volgende dag weer vroeg paraat.

Zondag klokslag 8u ging het eerste testrondje met de DragonFly. Bij 100m hoogte was er al een temperatuursverhoging van 2°C. En tot en met 11u was het een mooi stabiele lucht zonder thermische rommeling en weinig wind. De tandem op de dolly hijsen was wel een extra krachtinspanning voor Heleen, maar ze kon het. De nieuwe dolly met de gele wielen werkt gelukkig prima. Het was wel even wennen natuurlijk, want nu moest er ook de dolly opgehaald worden, en dat was voor de cursisten nieuw. En lekker bij de hangaars starten is natuurlijk ook weer heel fijn. Craig, Jan en Theo hebben weer van alles in de praktijk geleerd, maar ook ondanks het warme weer is er ook een theorie bijeenkomst geweest onder leiding van Heleen.

Martin heeft het juiste moment uitgezocht en is half één vertrokken en heeft ruim een uur mooi kunnen vliegen met fijne thermiek. Het droeg bijna overal. Later zag je enorme bloemkooltorens ontstaan en de lucht was inmiddels allerminst rustig te noemen. Zo had hij alles weer lekker in kunnen pakken en de camper gereed kunnen maken voor de terugreis. Eerst nog even naar F1, Max Vervliegen kijken en dan op naar huis het noodweer in. Nu ik dit verhaal zit te schrijven, doet het internet het gelukkig weer, dankzij Jeroen aanwijzingen. Dank je wel. En de regen stort zich volop uit op het terrein. Zo, het gras kon dit wel gebruiken en je hoort het volgens mij gewoon slurpen onder de voeten.

Donderdag is een ongebruikelijke vliegdag. Maar nu na de storm Poly, is het nu wel gaaf weer voor de cursisten. Koos is vandaag al vroeg de havenmeester. Brandweerdeur open, baan inspectie is gelopen door Heleen. Nico zet de windvaan op de vaste plek. De PH-4N7 wordt aangemeld in het vlucht registratie systeem. En precies 8u gaat het verkenningsrondje van start met de DragonFly. Tot 150m is het toch al een beetje rommelig in de lucht,  maar daarboven is voldoende tijd voor Nico om ruimschoots te oefenen. Het bleef bij 2 vluchten, omdat de thermiek zich al vroeg ontwikkelde.

Berthill belde me nog met de vraag, nu er een havenmeester is kan ik dan een uurtje komen vliegen. Natuurlijk kan dat,  leuk. Berthill dacht even snel weg te kunnen, maar dat moest toch even op zich laten wachten. De accu voor de startmotor was leeg, en had dus een boost nodig. Gelukt, en lekker vliegen tussen zijn werkzaamheden thuis in. Wim, had al doorgegeven dat hij 14:25 zou landen. Nou op de minuut nauwkeurig, en dan vanuit Praag zeg. Knap. Wim heeft na overleg zelf gebeld naar de FIR A’dam om zijn vliegplan af te melden. Martin had zijn delta inmiddels ook opgebouwd en ging voor een start vroeg in de middag. Nou, dat hebben we geweten. De lucht leek wel een soort van wasmachine. Kei harde up, dan weer kei hard down.

Martin besloot wijselijk om te releasen en te gaan landen. De landing vond ik zelf zo spannend om te zien,  omdat hij nog zo ver van EHST was een absoluut niet veel hoogte meer had. Maar het leek erop dat hij zo laag boven de grond geen hoogte verloor. En samen met zijn glider, gleed hij in alle rust, richting deltacircuit een sloot zijn spectaculaire vlucht af met een keurige landing. Dit was zo gaaf om te zien. Voordat hij aan zijn volgende vlucht ging denken, was na een paar uur toen de lucht een stuk rustiger voelde. Vooraf nog een testrondje gevlogen. Dragen deed de lucht nog super goed. Want zelfs zonder motorvermogen steeg de DragonFly, en dat is niet vaak, enkele malen per jaar hooguit. In tussentijd  hebben we met zijn allen van het delta ploegje de snoei hegtakken opgeruimd. Een groot deel van de heg was al gesnoeid.  Er kwam ook nog een lid van de club met een mooi bruin metallic vw-busje (ben zijn naam kwijt) ook nog een heel deel snoeien. We hadden eigenijk in de planning, dat Martin in de avond havenmeester kon zijn, maar hij had een ander plan.

Super tof dat Koos om 20u weer kwam opdraven, nadat Heleen  hem stel op sprong had gevraagd. De vliegles voor Nico kon gelukkig doorgaan. En dat was super tof, want er was géén wind en ongelooflijk rustig in lucht. Nico bestuurd de delta steeds beter en heeft nog maar een enkele keer een aanwijzing van Heleen nodig. De circuit indeling gaat ook steeds beter. Goed gedaan Nico.

Later heeft Heleen ook weer eens een solo vlucht gemaakt en bleef ondanks zo laat op de dag toch een heel tijdje boven en liet ons later ook weer een keurige landing zien. Bijzonder moment vandaag was ook een heel grote pad die ik heb kunnen redden van het maaien en wiersen. Later kwam er nog een ooievaar jagen op zijn mede familieleden van deze pad.  De ruigpoot buizerd had een muis in zijn snavel.  Gooide deze tijdens de vlucht omhoog een ging al vliegend op zijn rug, zijn prooi opnieuw grijpen met zijn stevige klauwen. De zwaluweitjes in hangaar 4 zijn intussen ook uitgekomen en er is een druk vliegverkeer van pa en ma zwaluw naar het nest, waarin de luid melodieus schreeuwende jongen zich laten horen en wachten op een lekker insectenprakkie. Ook twee wespen hadden een geschikt plekje gevonden.

Ik ben blij de zwaluw weer een kans heeft gezien om te nestelen, want de laatste keer was in 2007.

Veel geleerd en een fijne vliegdag in de avond afgesloten  met een kopje koffie en thee en lekkere stroopwafels van Nico.

Een geslaagd weekend, lekker kunnen eten bij Mustafa en Cinam, ijsjes en koekjes gehad van Adinda. Dank je wel. en super leuk was het weer. En met een positieve instelling gaan we weer de volgende week in.

Zondag allen weer op het veld. Nu vanaf de zuidwest kant starten. Waarschijnlijk zijn we percies voor 10 uur klaar. Dit zou fijn zijn, want er zijn heel wat wedstrijden bij de crossbaan gepland vanaf 10u. Erik ging als eerste achter de sleep en ervaarde het sturen nu op een bijzondere manier. Hoogte, horizon perfect, maar wat ga je eigenlijk doen als de DragonFly een bocht gaat maken? Hoe moet je nu de kabelstrak houden? Ga je een buitenbocht te ruim nemen, dan gaan de krachten ook meer worden, en ga je teveel naar binnen, dan gaat de kabel slap. Dit is nou precies de ervaring die je krijgt met veel doen en voelen wat je doet als je de kabel volgt. Deze gaan voor Erik extra aandachtpunten worden. Ben benieuwd of hij nog voor de vliegreis naar Frankrijk nog solo kan meemaken? Heleen houd dit keurig in de peiling wat mogelijk is, want dit is zo piloot afhankelijk. Adinda had ook weer een keurige sleep gedaan.

Het is zo ontzettend leuk groepje, hoe men alle humor begrijpt tijdens de gesprekken met Nico etc. Prachtig, ik begin Nico ook een beetje door te krijgen. Echt lachen hoor. Het was toch veel rustiger in de lucht dan de verwachting en daarom besloot Nico nog een een leerfase mee te nemen. Bij de laatste sleep had hij alle tijd om stall, duikvlucht, enz. uit te proberen. Na afloop meldde hij ook dat het een leerzame vlucht was en hem veel vertrouwen had gegeven.

Zaterdag zijn de cursisten weer vroeg paraat. Preflight checks werden weer grondig uitgevoerd. Er was weinig wind en we konden runway 24 gebruiken, zodat we bij de hangaar konden starten. Adinda, Erik, Jan en Nico hadden er weer veel zin in. Erik kreeg ook nog wat spieroefeningen van Jan mee, dit om de taille sterk te maken. Met de voortgang van de piloten gaat het prima, want ik hoor steeds meer verhalen over het solo vliegen. Diederik kon vanmiddag ook nog tijd vrijmaken om lekker in het luchruim te toeven. Hij liet me ook nog foto’s zien van het ‘vliegend hert’ bij hem op de arm. Tjee, dat is wel een enorm insect zeg en ziet er imponerend uit. Tevens wist Diederik te vertellen dat zijn zelf gebouwde huisje nu ook door de grauwe vliegvanger is ingenomen. Het beestje vind het een prima alternatief voor zijn nest. Voor Diederik even gaan vliegen liep uit tot ruim 2 uur vliegen op een mooie hoogte. Goed gedaan Diederik. Top.

Jan en Adinda hebben ook nog even een DragonFly beleving kunnen ervaren. Wel ontzettend leuk om te zien na afloop hoe de ervaringen worden verteld. Volgens mij konden ze op de grond Adinda zelfs al horen vanuit de lucht, van hoe leuk ze het tripie vond. En er was ineens 0,0% feestje was terplekke. Erik en Nico kregen hun 1e certificaat. Van harte gefeliciteerd jongens, op naar de volgende trede.

Vrijdag zou het een mooie rustige avond kunnen worden. Vandaar dat Adinda zich al had opgegeven voor deze avond om met Heleen samen deltavliegen te gaan leren. Van half 9 in de avond tot sunset heerlijk gevlogen. Tijdens de sleep was in de oranje zon-gloed heel duidelijk de skyline van Groningen stad zichtbaar. Heb ook nog een heel lange tijd een ballon in de buurt van het vliegveld zien varen. Deze kon moelijk een landingsplekje vinden, omdat de gewassen al flink gegroeid zijn. Uiteindelijk is het wel gelukt. De sleepjes gingen fantastisch goed en Adinda stuurt al veel zelf heb ik begrepen. Iedereen was blij met dit mooie cadeautje in de rustige lucht.

ETA 11:40 voor Francois en ETA 11:00 LT voor mij op EHST. Ah, dan heb ik mooi de tijd om na de autorit bij Sinam en Mustafa een lekkere lunch te nemen. Ze weten al dat ik graag veel salade wil, kebab en de pannekoek met gehakt (deze naam ben ik weer vergeten, maar gaat vast goedkomen. Nu wijs ik deze telkens aan ;-)) Ze vroegen me nog waar ik gisteren was, want toen hadden ze een buffet. Tja, niet goed in mijn agenda gekeken, en ook veel andere dingen aan de hand. Ik was met regen weggereden uit Hellevoetsluis en aangekomen in Stadskanaal onder een blauwe hemel. Wel hier en daar afscherming. Nadat Francois zijn Swift naar de holding 06 aan het rijden was, ging ik rond 12u mijn eerste proefvluchtje maken. Ai, geen turbulentie, hoe kan dat nou en weinig tot geen termiek? Hmmm, toch maar even wachten dan met de sleep. Een half uurtje later kwamen er plots kleine wolkenpluisje opzetten. Francois zei: ik ga het gewoon proberen. Mocht het niet lukken, dan later nog een keer. Dat was wel frapant, tijdens de sleep kwamen we wel leuke bellen tegen en algauw kon ik Francois afzwaaien. Hij deed het beter dan ik, want ik zakte al vrij vlot uit. Later toen ik de Swift op meer dan 1400m zag geplakt onder het wolkendek, gind ik met de DragonFly nog een keer om thermiek te kunnen vinden. Nu had ik wel een half uur uitstel, maar de Swift bleef maar boven. Op het terras met een lekker verse muntthee zag ik na bijna 2 uur vliegtijd, Francois terugkomen. Maakte een vlotte landing en parkeerde de swift naast de DragonFly voor het terras. Het publiek vond dat wel heel mooi. Jammer, dat ik vergeten ben een foto hiervan te maken. Ik vertelde Francois dat ik het zo’n rare lucht vond, omdat soms met volledig links voeten en links rolroer, het vliegtuig gewoon rechtuit bleef vliegen? Dan kijk je allert om je heen, van huh is er wat kapot dan? En in mijn spiegels zag ik dat alle roeren perfect de acties uitvoerde van de input, echter geen enkele reactie in de lucht. En het vreemde was nu, dat Francois dit zelfde euvel dus ook mee maakte in de lucht. Verrassend om zich heen kijkend of alles wel oke was, en dat was ook. Heel vreemde lucht dus! Van Wilfried en Wouter(6) heb ik nog wel een foto gemaakt. Bentley en Wouter waren natuurlijk weer hartstikke trots op Opa van Bentley.

Zondag 18 juni lijkt wel een heel mooi thermische dag te gaan worden met weinig wind uit het oosten. Bovenste regel boven de 1.8 m/s, dan kan je boven blijven met de delta. Hoogte tot ruim boven de 1500 m. Wind is 7 km/uur uit het oosten. Bovenwind is ook kalm.

Het duovliegen mag nog bekender worden in het hele land. Delen maar! Liefst met de link, dan komen de kijkers als het goed is op de playlist van Randonaero uit. Met dank aan Bertrie en Winfried Bats van Run Forest Run voor het filmpje. Promovideo

Eerst even lekker gelunched op het terras bij het paviljoen restaurant. Super tof dat de chefkok lekker hapjes en salades binnen en mum van tijd klaar kan maken. Zijn allervriendelijkste vrouw komt het ook nog netjes brengen. Fijn is ook te zien dat de keuken tot in de perfectie wordt schoongehouden. We zijn er heel erg blij mee hoe het nu gaat. Coen zei al tegen mij, we vertrekken wel een tijdje nadat jij vertrokken bent, want met de pal zuidoosten wind op kop zal de DragonFly niet erg vlot gaan. En inderdaad de groundspeed was circa 42 km/uur over de grond. Nu is het niet zo heel ver weg, maar toch wist ik in de zonnige turbulente lucht in m’n blousje na 40 minuten fladderen het doel te bereiken. Coen had me al voor het windmolenpark ingehaald met zelfs slalon vliegen. (niet tussen de windmolens hoor 😉 )

Het is prachtig te zien de hoe Flitsch in een leeg luchtruim zich voortmaakt. Ik kan het circuit ook praktisch afkijken in de verte. Het klopte wel, zoals ik vooraf bij de voorbereidingen op de kaart had gezien. De radio gaat in eerste instantie gewoon in het Duits. We werden daar ook allervriendlijkst ontvangen en overladen met Kuche en Kaffee. We hebben natuurlijk wel een donatie in het spaarvarken gedaan op de stamtafel. Cornelia heeft nog een leuke video gemaakt dat ik binnenkom. Voor de DragonFly is het enorme betonnen landingsstrip. Liever zou ik er pal naast willen landen in het gras. Maar toch geoefend op de baan.

Dat was een gezellige middag. Op de terugweg zouden Cornelia nog gaan vliegen naar de plek waar hun Porsche onderdak heeft gekregen. Ik had als uitdaging om als een delta proberen EHST te halen. Dat zou toch moeten lukken met de rugwind. Vanaf 1200 ft ben ik gaan thermiek zoeken met het toerental van de propeller zodanig dat ik -1,5 m/s had. Net noordelijk van de schaduwen op de grond bleek het hard omhoog te gaan. Ja daar had ik weer 200m te pakken en weer verder. Dat ging helemaal goed en moest bij meldpunt Echo nog flink hoogte gaan afbouwen. Missie geslaagd en dat nog in een kortere tijd ook. Het was me ook nog een spektakel bij de landing met de rollende wind over de boompjes. Goede focus zorgde ervoor dat het goede landing werd. Even later hoorde ik op de radio bij het poetsen van de DragonFly dat Coen en Cornelia ook weer in het circuit waren. Einde middag nog lekker op het terras zitten chillen en napraten. Later voor vertrek naar Hellevoetsluis zag ik de werkplaatsdeur open staan. He, dat is raar en ik zie geen auto’s. Gaan kijken dus, Brian was heel druk aan het sleutel bij het wiel van zijn vliegtuig. De beugel van de wielkap moest worden vernieuwd. Beide zoeken naar boutjes die goed zouden zijn. Enfin Brian neemt de spullen mee naar huis en gaat er thuis verder mee. Nu snap ik dat er geen auto was, want Astrid kwam net binnenrijden om Brian op te halen. Fred en Helene bleven nog lekker chillen op de camping en genieten van de rust, want de motoren waren er nog steeds niet.

De zaterdagochtend is aangebroken en de rust straalt nog met vele zonnestralen over het groene gras van de camping bij het vliegveld. Er staan 2 camperbusjes. Heel stil. Het avondfeesttafereeltje kan je nog proeven als je het tafeltje er tussen ziet staan. Ik was inmiddels al even op, toen er leven kwam uit de busjes. Nou Alex en Titus hebben heel goed geslapen dus.

Na het ontbijten gingen ze opbouwen aan de zuidwestkant. Gelukkig waren er geen motoren en het jubelgezang van de vele vogels fluweerde mij in de oren. Heerlijk in het gras liggen en kijken hoe de mannen aan het bouwen waren. Titus aan zijn Icaro en Alexander aan zijn Atos met hulpmotor. Het startmotortje wordt door een super kleine en lichte batterij gestart. Hoe is het mogelijk. Uiteindelijk had Alexander ook snel gevonden, van waarom de motor niet aansloeg. Een veiligheidspal was bij de reservechute losgeraakt en de contacten kwamen dan bij elkaar. Dit als de chute gebruikt zou moeten worden, dat je dan ook weet dat de motor uitgaat. Enfin, dat was gauw opgelost en het pruttelde al gauw heel gewild. Titus had bij de eerte sleep toch regelmatig een belletje gevonden, ook al was het heel vroeg. Later ging Alexander aan de noordkant van de runway starten. Ging goed, maar wel heel langzaam omhoog. Geduld is een schone zaak. Uiteindelijk kwam hij na 2 uur terug en had de vlucht van zijn moeder gemaakt, zei hij geloof ik. Het bleek dat hij wel de motor wel de hele tijd heeft gebruikt, omdat de thermiek moeilijk te vangen was. Na afloop hebben we nog gelunched in het paviljoen. Mustafa had er weer heel iets lekkers van gemaakt.

Na vijven heb ik Mustafa en zijn vrouw naar huis gebracht te Musselkanaal, omdat ze geen vervoer hadden daarheen. Ze wonen daar in een rustige buurt, heel leuk. Dat de beslissing is genomen om de cursisten niet te laten vliegen is een goede beslissing van Heleen geweest, want het was heel erg vlagerig in de lucht. Morgen zijn er geen inschrijvingen, dus ben benieuwd waar Coen en Cornelia gaan heenvliegen met hun Flitsch. Als het niet te ver is zouden ze misschien de DragonFly op sleeptouw kunnen nemen. 😉 Maar nu eerst even rust en dan de logboeken bijwerken.

(vrijdag) De wind uit oostelijke richting blijft toch wel een heet hangijzer. De dagen zijn ook zo lang, de zon kan de aarde zoveel voorzien van energie. Al vroeg gaat het turbulent worden en ’s avonds gaat dit gewoon door. Dus de woensdag is al gecanceld voor de cursisten en uiteindelijk is naar veel beraad vooraf ook de vrijdag gecanceld voor deltavlieglessen. Aangezien de raspmap toch wel leuke thermiek liet zien zijn er er een aantal meer ervaren piloten naar het vliegveld gekomen. Martin was er ook al de avond ervoor en was al vroeg zijn deltavlieger aan het opbouwen bij de hangaars. Daarna kon hij met de dolly naar runway 06 wandelen, want daar, zo als gebruikelijk de laatste weken, gaat er gestart worden. Hij maakte eerste een aantal vluchten om verschillende eindbogen te testen. Met de laatste vlucht was hij een hele poos in het luchtruim verdwenen. Fred wilde voordat hij naar het NK gaat te Greifenburg in Oostenrijk zijn vlieger eerst testvliegen op EHST met de nieuwe instellingen. Aan het einde van de dag zijn Ria, Fred en ik lekker bij Tony gaan eten. Super leuk weer natuurlijk

Titus had 2 harnassen bij. En kon zich op verschillende hoogtes inhaken. Eén ervan hing 20 cm hoger, en dat zou heel moeilijk sturen gaan worden. De ander hing dus lager en later bleek het stuurgenot intensief verbeterd. Gezonde spanning voor de vlucht gaf later weer een relaxte glimlach na de landing.

Er waren goede voorbereidingen getroffen. Rob had Dees mee, Ivo had Judith mee, en Fred had Ria mee om bij eventuele buitenlandingen opgehaald te worden. Allen hebben een flinke turbulente vlucht achter de rug. Het was niet makkelijk, maar Rob is toch weggestoken, zodat Dees op pad kon om hem te gaan zoeken. Alexander kwam later in de middag met zijn Atos mosqito, echter had nog maar niet opgebouwd, want de wind zou toch wel behoorlijk vlagerig aanwezig blijven. En dat was uiteindelijk ook zo. Morgenvroeg nog maar eens beoordelen hoe de lucht gaat zijn. Eerst even lekker slapen een gezellige avond met allerlei verhalen en dank voor het biertje.

Hele weekend wordt zomers voorspeld, veel zon maar wel koude wind, vanwege de windrichting die al tijden kampt met een noordelijke stroming. Koude bovenlucht en warme aarde, geeft natuurlijk wel voor de ervaren piloten een boost in de lucht. Dat wil natuurlijk wel. Voor onze cursisten is het heel vroeg opstaan en proberen voor de thermische activiteiten wakker worden de eerste vluchten gemaakt te hebben. En dan laat in de avond tegen zonsondergang de laatste vluchten te doen als de aardwarmte energie wat is afgezwakt. In deze tussentijd heeft men de tijd voor zichzelf. Er kunnen in het paviljoen op een groot scherm filmpjes bekeken worden, er kan geoefend worden in de delta-simulator, er kan eigen werk gedaan worden en men kan lekker chillen met een interessant boek.

Heleen heeft tussendoor niet echt vrij, want er worden introducties gevlogen met mensen die graag een tandembeleving willen meemaken. Nou ik kan je vertellen in de thermische omstandigheden is het voor haar kei hard werken hoor. Petje af dat ze de tandem zo goed in positie weet te houden. De praktijk bleek dit weekend toch niet geheel over te komen met de voorspellingen. Dat de wind in de avond zou aantrekken wel, maar bijvoorbeeld op zaterdag meer dan zondag, bleek andersom te zijn. En de zaterdag zou beter zijn dan de zondag, echter het leek wel omgekeerd.

Theo heeft vrijdag maar liefst 4 tandemvluchten gemaakt met Heleen. Twee in de ochtend en twee in de avond tegen sunset aan. Super leuk op de video is te zien dat hij ontspannen onder de tandem aan het sturen is. Scant de lucht goed, beoordeeld het verloop van het circuit goed en af en toe de handen heel losjes aan de bottombar, om zeker te zijn dat de delta ook heel goed getrimd vliegt. Na de landing, het eerst wat hij zei: “Dit vond ik het echt leuk!”. Dat gaat hartstikke mooi Theo.

Zaterdag stonden Pavel en Theo al weer vroeg paraat om de eerste vluchten te gaan maken, echter het bleef bij twee voor Pavel en één voor Theo, omdat het erg vlot turbulent werd in de lucht. Een jong duo Jantine en Arie-Cornelius kregen vandaag ook hun tandembeleving met het deltavliegen.

Super fijn te horen dat ze het zo het fantastisch vonden en dit zeker gingen doorgeven aan vrienden. Arie had zelfs nog een thermiekvlucht te pakken, dat Jantine wel een beetje jammer vond, dat ze als eerste was gegaan, want dat had ze ook wel graag gewild. Julius was ook meegekomen, voor het geval dat Rob en Ivo opgehaald zouden moeten worden. Dat is natuurlijk wel heel tof. Ivo had ik in een heel mooie bel kunnen wegzetten en hij maakte er ook dankbaar gebruik van. Hij speerde omhoog en nadat ik geland was, is Ivo niet meer zichtbaar in de blauwe lucht. Zo hoog zat hij al dus. Volgens mij heeft hij ook weer een record gevlogen met zijn vlucht. Rob, de vader van Ivo ging hem vlot achterna en zag hem later staan aan de grond. Rob ging nog een stukje verder, alhoewel dat voor de motivatie wel moeilijk was. Het was uiteindelijk toch een familiefeestje.

Pieter wilde voor dat hij met Irene naar Láragne ging nog een paar sleepjes maken. Het release touwtje dat hij gebruikt was niet van Dyneema maar van Kevlar en erg dun. Deze was tijdens het slepen op 180m geknapt. (aandachtspunt dus) Toch wist hij de sterke bel te nemen waar we in waren beland en is een hele tijd aan het vliegen geweest sky-high. Moe en voldaan kon hij na het landen zijn delta weer invouwen. Theo was de zaterdagavond weer paraat voor een avondvlucht. Aangezien hij inmiddels meer ervaring had dan de andere piloten in spe, ging hij met Heleen om iets voor 21u weer in de lucht. De wind was uiteindelijk voor de andere te hard om voldoende te kunnen leren. De zaterdag werd net voor sunset prachtig afgesloten met ondergaande zon en opkomende maan.

Martin heeft zijn hele delta met een speciale wax geimpregneerd, zodat het mylar weer superglad is. Resultaat is al vlot zichtbaar. Hij heeft zondag een geweldige vlucht gemaakt vanaf EHST. En top dat Marjoleine na km’s te hebben gewandeld Martin gaat ophalen. Ik kreeg een appje dat ze inmiddels al weer thuis waren, toen ik net de sleutel in het slot stak de hangaar af te sluiten. Later zag ik dat hij in een heel rap tempo 70 km had gevlogen. Wow, dat was weer een topper boven de 100 xc punten.

In de ochtend hadden Craig, Pavel en Theo nog een vlucht kunnen maken. Craig en Pavel gingen goed en werden eigenlijk ook een beetje beloond met een wonderlijke droomvlucht. Bij Theo was de lucht al zodanig onrustig, dat er een moment was aangebroken te releasen en weer terug op het vliegveld te landen. Dat was ook weer een mooie ervaring voor Theo, dat hij kon beoordelen, van waar kunnen we landen, kunnen we nog een circuit vliegen of is een buitenlanding veiliger. Hierna heeft Heleen nog een toerist gesleept. Jan, vond het super relaxed en wil het deltavliegen waarschijnlijk heel graag gaan leren. Alvast heel veel succes gewenst. Koos Gasman, voorheen delta- en trikepiloot was ook op bezoek bij EHST. De nieuwe chefkok Mustafa heeft ons weer allerlei lekkere hapjes voorgeschoteld en het was goed toeven op het terras. Koos en Heleen gingen rond primetime de lucht in. En dat was daadwerkelijk behoorlijk turbulent. Maar dit werd wel beloond met een lange thermiekvlucht. Goed gedaan hoor. Diederik bedacht zich in de ochtend nog, tja zal er niet teveel wind zijn? Toch maar gegaan, en jawel hij wist een vlucht te maken van 2 uur en weer keurig op de voetjes geland terug op honk. Voor ieder een tip, als Diederik staat ingeschreven, dan wordt het een goede vliegdag. En als je vraagt aan Diederik, hoe weet jij toch dat het een goede vliegdag wordt telkens. Heel simpel zei Diederik, je kijkt gewoon of Martin is ingeschreven, dan weet je dat het omhoog gaat.

Ook willen we met z’n allen Connie hartelijk bedanken voor het al heel vroeg in de ochtend havenmeester te zijn en in te vallen totdat de dienstdoende havenmeesters aanwezig waren. Ook alle dienstdoende havenmeesters bedankt natuurlijk. Wat een fantastisch mooi weekend hebben we weer achter de rug.

De week begint met 2e Pinksterdag. Zondag was Paul met zijn gezin al aangekomen. De tent hadden ze in mum van tijd opgezet en de vrolijke kinderen dartelden met veel plezier over het pas gemaaide gras. De bedoeling was om de volgende ochtend op tijd te kunnen beginnen. Heleen en ik waren al standby, brandweerdeur geopend, pre-flight van de DragonFly check. De jongens kwamen wat later aan en begonnen de pre-flight check voor de tandemvlieger. Om 8u precies ging de DragonFly de lucht in voor zijn eerste verkenningsrondje. De bovenwind was inderdaad best wel aanwezig, maar voelde wel laminair aan. Erik M had zich aangeboden om als eerste de les te gaan ontvangen. Achteraf bleek dat de wind zodanig was toegenomen dat het bij één lesvlucht is gebleven. Heel jammer voor Paul, maar je wil tenslotte wel de lucht in om te leren vliegen. Als de sterke bovenwind ervoor zorgt dat je slechts een enkele bocht kan draaien en alleen maar kan vliegen met de wind recht op de neus. Dan kan je beter een volgende keer afwachten. Paul heeft nog wel een kleine beleving in de DragonFly gehad, om toch nog even het luchtruim te proeven.

Woensdag was zomaar ineens een prachtige zomerse dag tussendoor.

Chris, Judith en Lars waren er al vroeg bij, zodat Heleen ook daadwerkelijk om half 8 van start kon gaan met de cursus: “Slepend leren deltavliegen”. Later kwamen Bertrie en Mark nog langs voor een tandem-introductievlucht. Chris is zo enthousiast dat hij ook nog een thermiekvlucht heeft kunnen maken. Voor Chris is niets te gek.

Lars merkt steeds meer dat hij feeling krijgt voor het besturen van de delta en kleine turbulenties vallen hem niet eens meer op, omdat hij dit automatisch weet te verwerken. Ivo was ook nog even langsgekomen net voordat hij naar zijn werk ging. Hij viel met de neus in de boter, want zag nog precies de vlucht van Judith en hun prachtige landing. Judith heeft al vaker gevlogen. Ze vond het toch heel vertrouwd samen met Heleen en ze werkte goed samen.

Bertrie had een 360° camera bij en mocht deze op de tandem plaatsen van Heleen. Iemand zou hier later een leuke video van gaan maken. Judith en Chris hadden ook nog allerlei opnames gemaakt vanuit een andere hoek. Deze opnames kunnen ervoor zorgen dat het een interessante film gaat worden. Zelf heb ik ook nog opnames die ik zal doorsturen naar Bertrie.

Later kwam Mark met zijn vader aan. Mark (drone-piloot) had nu al een grote glimlach met het idee, dat hij zo zou gaan vliegen. Nou, Mark heeft samen met Heleen de show van vandaag gestolen hoor. Lekker lang in de lucht zwevende op de thermiek. Vader natuurlijk ook helemaal trots. Volgens mij zou vader ook wel willen.

Een mooie dag was het vandaag. Van 8 tot 12 gevlogen. Spulletjes opgeruimd en Heleen ging met de studenten naar het paviljoen voor het theoretische gedeelte. Ik heb samen met Connie in de middag lekker kunnen genieten van het zonnetje met hapje en drankje. Vakantiegevoel was wel heel sterk aanwezig.

Fred en ik zijn woensdag al naar Stadskanaal gereden, zodat Fred zijn camper bij de garage kon halen. Deze heeft weer mooi nieuwe trommelremmen. Op Hemelvaartsdag al vroeg in de weer met de luchtvaart. Om kwart over zeven waren de eerste cursisten al aanwezig op het vliegveld. Om 8u precies ging ik mijn eerste kennismakingsrondje van de dag maken in de nog frisse ochtendlucht. Ik hoorde van Lars dat hij steeds meer gaat focussen op het vliegen. In het begin waren de indrukken zo mooi, dat hij meer bezig was met het genieten. Idd nu krijg je de fase van het focussen op vliegen en hoe meer ervaring, dan komt zeker het genieten van de omgeving weer met volle teugen terug. Super tof te horen van Chris, is dat het vliegen en besturen van de deltavlieger steeds meer eigen wordt en vertrouwd raakt. Hij gaat ook steeds meer zelf doen tijdens de sleep. Als laatste sleepte ik donderdag Fred op. Hij wist de thermiek goed te pakken. Ik probeerde dit met de DragonFly ook. Even lukte het wel maar al gauw verloor ik toch langzamerhand van Fred. Prima gedaan hoor Fred.

Vrijdag had Joël van vader en moeder een deltabelevingscadeau gehad, die ze vandaag ging verzilveren. Nadat in de vroege ochtend Lars, Alex en Raymond een tandemsleep met Heleen hadden gehad, kwam zij aan de beurt. Ze was er helemaal klaar voor strak in een design motorpak en zonnebril. Zag er stoer uit. Na de vlucht gaf ze aan dat dit wel heel erg gaaf was. Toen vader en moeder aangaven, ook graag een tandemvlucht te willen maken, zei Joël nog: “ he, he, ik dacht dat het mijn speciale dag was en niet voor de ouders” 😉. Toen fluisterde ik haar toe, dan gaan we toch later, lekker een tochtje in de DragonFly maken en je ouders dan dus niet, dan blijft het toch jou speciale dag. De duimen staken continue omhoog tijdens de vlucht, zag ik in de spiegels. Echt heel leuk hoe iemand dan zo kan genieten. De baron vond ze het leukste van de DragonFly beleving. Lars hield tijdens zijn vlucht ook keurig de positie in stand. Elke vlucht gaat beter. En Alex wilde met Heleen ook nog een tandem thermiekvlucht gaan maken. Nou die heeft hij gehad hoor. Ze zijn 40 minuten weggeweest. Geweldig gedaan hoor. Cornelia heeft ook weer een beste vlucht en landing laten zien. Coen en Henk hebben nog een tijdje met elkaar gevlogen. Ze zaten lekker hoog. Henk zag onder hem dat Coen al ging steken, en twijfelde: “ga ik nu mee, of toch niet, ja? Nee? Toch niet gedaan. Achteraf misschien een klein beetje spijt ervan, om niet mee aan te sluiten. Coen kwam steeds dichter bij het gebied waar hij vroeger zijn jeugd had doorgebracht. Hij ging landen op een prachtig gemaaid veld in een schitterende omgeving van Steenwijk, namelijk de Basse. Hij heeft deze 86 km afgelegd in 3 uur. Weer een prachtige prestatie Coen. Het vliegen gaat je dit jaar heel goed af. Op de terugweg kwamen we een heel leuk restaurant tegen in Buinen. Kei druk, bij ‘El Zoro’ moet dus gereserveerd worden. Het Spaanse eten gaan we zeker nog een keer doen daar. We zijn toen doorgereden naar onze vertrouwde stek Tony (Dolce Vita) Zaterdagavond werden we door Daan uitgenodigd een Pub-Quiz mee te doen met een aantal kameraden. Uiteindelijk waren er 3 teams. Daan had zich de dag ervoor al heel goed voorbereid om leuke vragen te maken voor verschillende onderwerpen. Cornelia, Coen en ik waren het team dat uiteindelijk op de 2^e plaats is geëindigd tijdens het gezellig samen zijn in het donker bij een knapperig haardvuurtje, die regelmatig de marshmallows deed roosteren. We hadden met het onderwerp luchtvaart veel punten behaald, maar met het onderwerp muziek was geen beste score. Coen wist wel heel veel antwoorden ook op algemeen gebied. Op zaterdag ging het restaurant van de vliegclub gelukkig weer open. Mustafa (chef kok) en zijn vrouw (kok), en Gehad (gastheer) hebben ons totaal verrast met heerlijke Syrische hapjes. Complete maaltijd. Dit zijn echt toppers. Keurig netjes in kok/gastheer kledij worden we weer luxe bediend met eten en drinken. Dus ook de deltapiloten, dit moet je echt gaan ontdekken. Wel rond 13u, want 17u gaan ze wel afronden op zaterdag en zondag. Ik heb ook nog de nieuwe aanwinst in frisse design kleuren van Kees bewonderd. Mooie kist (PH-0C0) hoor, gefeliciteerd. Zaterdag heb ik de nieuwe dolly afgemaakt en de bekende dolly is voorzien van nieuwe handvatslangen. Zondag ben ik nog wat aan het klussen geweest aan de caravan en is ook weer in orde. Ben zondag op tijd vertrokken, zodat ik met het avondeten bij ons Con kon zijn. Was weer een fantastische week.

Informatie: ( klik HIER )

Zondag was het lang wachten. De cumuli bleven net te ver weg. Het grasmaai team uit Onstwedde had dus alle tijd om het aangeharkte gras op te halen. Wel hebben de deltapiloten even de vlieger moeten verplaatsen om de gang er in te houden. Dank Jan Hendrik voor het maaien, zodat de delta piloten makkelijker konden landen. Fred had de stoute schoenen aangedaan en ging als eerste vertrekken. Het was ongelooflijk maar hij bleef in de grijze lucht boven en heeft laten zien dat het kan. Edith, Sebastian en Valerie hebben Karin geholpen met het halen van de dolly’s. Coen had wel iets bijzonders meegemaakt. Had hem gesleept naar Francois en Michiel. Er was wel wat, maar stijgen hield niet over. Langzaam richting taak gedobberd op een nulletje en plots boven Stadskanaal, kwam er ineens een explosie van warme lucht naar boven, die Coen naar 1900 drukte. Coen dacht echt wat gebeurd hier ineens in grijze soeplucht? Dat was wel een mooi kadootje. Erik had ook een blijvende glimlach op zijn gezicht, dus hij had het naar zijn zin gehad. Ik vond dat Michiel het ook goed gedaan had, alhoewel hij zelf vond, dat hij beter had gekund. Het blijven altijd uitdagingen. Gisteren zag de tracklog van Coen er uit als een uitgetrokken balpen veertje.

Nu was Sander aan de beurt en was er nog draaierig van. De tracks van T3 heb ik nog niet gezien, maar de meeste piloten hebben er toch een uitzonderlijke vlucht van kunnen maken. Cornelia was als laatste gestart rond 16:30u, en heeft laten zien dat je wel heel erg lang boven kan blijven op wat restthermiek. Goed gedaan Cornelia. Kei gaaf.

Om 18u was de prijsuitreiking gepland, echter werd dat wat later doordat alle tracks nog niet binnen waren en de complexiteit van het score-programma gaf Eppo ook bijna gebroken hersenen. Rob had nog wat aanwijzingen vanuit België kunnen geven en uiteindelijk had Connie op het laatst nog even meegekeken en een tip kunnen geven om toch een score te kunnen maken.

En ineens was de lijst er. Eppo kon de uitslag presenteren: 3- Fred Lanning, 2- Martin van Helden en 1- Coen Jansen.

Dank aan de score-man (Eppo), de meteo-man (Martin) en delta-ground-vrouw (Karin) en dolly girls (Edith, Valerie / boy (Sebastiaan), De 3D-Delta simulator opbouw en demontage (Rens) en natuurlijk de Havenmeesters, Henk, Harold en Wim. Volgens mij is het een geslaagde Knoalcup 2023 geworden, met veel blije gezichten en leuke berichten. Geen lijnen weg, geen breukstuk gebroken, geen calamiteiten. Top! Het is nu maandagmiddag, nu schitterend blauwe lucht met veel zon.

Zaterdag was een prachtige dag en zelfs zijn er een aantal persoonlijke records gevlogen vanaf EHST. Zo heeft Andreas een groot deel van de taak kunnen vliegen en heeft 38 km gehaald. François heeft 2 uur en 10 minuten gevlogen in de Swift. Ik zat nog te denken, van oh jee, als hij een buitenlanding gaat maken, zal er toch een trailer die kant op moeten gaan om de Swift te kunnen vervoeren.

Maar het is goed gekomen, hij kwam netjes terug op de thuisbasis. Emiel N heeft wel een spektakel laten zien, want hij heeft zijn eerste Nederlandse overlandvlucht onder leiding van mentor Martin gemaakt.

Anderhalf uur en rond de 30 km van de taak gevlogen. Meerder malen naar wolkenbasis. Echt heel goed gedaan. Gefeliciteerd Emiel. Fred ging ook al zo super goed met 2u vliegen en een groot deel van de taak gevlogen te hebben op een hoogte van 2000m. Coen zijn prestatie was deze dag het beste, want op slechts 6 km na was de taak volbracht. Naar Borger met de wind mee ging goed, maar terug was het een hele uitdaging, omdat de tegenwind toch wel was toegenomen. Cornelia, Erik, Henk, Martin, Michiel, Otto, Rens en Sander hebben ook een mooie vlucht kunnen maken. Hadewych heeft nog een tussenstop bij Stadskanaal gemaakt van Den Haag naar Amsterdam vliegveld, en heeft nog even kunnen vliegen.

Even bijkletsen met Nico & Nicolette was natuurlijk ook gezellig. Eppo heeft weer heel veel aandacht besteed om alle tracks binnen te halen en een score te kunnen leveren. Later is hij ook nog starthulp geweest.

Vrijdagochtend vroeg in de ochtend was Jan Hendrik al rondom het vliegveld aan het maaien. Helemaal top! Dank je wel.

Toch nog lekker weer geworden, wind was meest van de tijd recht op de baan en niet te hard. Later in de middag trok deze aan tot maximaal 11 kts.

Emiel deed voor het eerst mee met de Knoalcup en heeft een paar mooie vluchten gehad en een hele poos in de lucht gebleven. En de thermiek was niet echt makkelijk te te gebruiken. Een aantal piloten hebben mooie lange vluchten gemaakt. Eppo is ook druk bezig geweest met het implementeren van de wedstrijd in een speciaal programma. Henk heeft een goede daad gedaan om weer terug naar Exloo te rijden waar helaas Fred was gestrand met autopech. Volgens mij is alles weer op de rit en via ANWB is de auto naar de garage gebracht. Toch was Henk al vroeg kunnen starten achter Cornelia aan.

Karin heeft ook weer alle aandacht gehad voor het reilen en zeilen van de deltapiloten. Alles ging weer helemaal zijn gangetje. Dank je Karin. Jammer dat een een paar piloten autopech hadden vandaag, waardoor het vliegen uitgesteld moet worden. Ik geloof dat Martin ook heel tevreden kan zijn met de nieuwe instellingen van zijn vlieger. Erik liet al vroeg zien, dat er toch bruikbare thermiek aanwezig is. De dag hebben we leuk kunnen afsluiten bij Tony (Dolve Vita).

Rens had gisteren nog laat een 3D- delta simulator opgebouwd. Ik heb ook nog even gevlogen, maar dat voelt toch wel heel vreemd, zelfs de meeuwen komen onder je doorvliegen. Heel bijzondere gewaarwording.

Een “GO” voor de Knoalcup 12 t/m 14 mei 2013

De laatste periode is het weer in Nederland niet echt voorjaarsweer te noemen. Zo ook voor Jan Hendrik die het gras rondom de runway vorige week wilde maaien, maar dit niet kon waarmaken door alle nattigheid. Het ziet er naar uit dat a.s. vrijdag in de morgen een mogelijkheid zou kunnen zijn om te gaan maaien. Dit zou fantastisch zijn voor de deltapiloten en het landen een stuk eenvoudiger maken.

Komende weekend lijkt het erop dat er een beetje ruimte gaat komen voor de zon. Daarom laten we de “Knoalcup 2023” op vrijdag 12 mei van start gaan. De briefing zal om 10:30u beginnen in het paviljoen. Mocht je donderdagavond al willen arriveren, laat het dan even weten.

In ieder geval zien we elkaar vrijdag weer,

En wat doe je zoal als de Knoalcup niet door kan gaan. We hebben o.a. genoten van het optreden van onze kleindochter in een grote theaterzaal voller dan vol met publiek.

U2S (haar dansgroep) gaf een mooie hip-hop act. Het is fantastisch gaaf te zien hoe zij de beweging mooi synchroon met de mede dansers laat zien. Coen en Cornelia waren ook heel nuttig bezig en kregen een bijzonder creatieve bui die oud delta-vliegmateriaal deden doen veranderen in een heus praktisch plantenklimrek.

Woensdag weer een mooie dag. Zo zou het komende weekend mogen zijn zeg. Maar helaas is de verwachting dan heel anders. Daarom moest de Knoalcup helaas worden uitgesteld. Gijs en Martin waren al vroeg opgebouwd en voor elk had ik slechts 2 minuten nodig om ze in een krachtige thermiekbel te plaatsen. Emiel was ook nog precies op tijd langs gekomen om de dolly op te halen. Hij was namelijk in de buurt op vakantie. Daarna hebben we nog een leuk vluchtje gemaakt in de DragonFly. Emiel vond het wel koud voorin. Ik heb weer lekker een achterinzittende landing kunnen oefenen. Dit gaat toch heel anders, als dat je voorin zit. Martin kwam na een hele tijd weer op EHST terug, nadat hij Bourtange voorbij was gevlogen. De wolken leken zo plat en vriendelijk, maar dat was toch wel anders. Erg turbulent van + naar – en weer +. Gijs zou doorvliegen naar de werft Papenburg. Na een lange tijd vroegen we ons af, waar zou Gijs nu zijn. Martin nam de radio en riep Gijs op. Luid en duidelijk kregen we te horen, dat hij inmiddels al boven de loods vloog aan de noordoost kant van het vliegveld en was op weg naar Eesergroen bij Borger.

Na 2,5 uur kregen we een seintje met locatie waar hij was geland. Hij had het vliegveld net niet meer kunnen halen en stond bij een prachtig gemaaid veld dat makkelijk te bereiken was met de auto. Nadat de DragonFly was gepoetst en de spullen waren opgeruimd en Martin zijn delta had ingepakt, ging Martin met zijn auto en ik met de auto van Gijs naar de locatie. Dat was een mooie combinatie, want ik kon carpoolen met Martin en Gijs kreeg netjes zijn auto bij de hand.

Zondag lijkt een mooie dag te gaan worden, veel zon, weinig wind en waarschijnlijk ook thermisch. Nou dat is het ook helemaal geworden. Blijde gezichten waren er volop.

Fred had me gevraagd of we zouden kunnen gaan carpoolen. Vorige keer met Martin was goed bevallen. Lekker relaxed en gezellig kletsend naar EHST. De rit gaat dan wel heel erg snel. Aangekomen op het vliegveld stonden Coen en Cornelia al opgebouwd klaar. Henk was er ook al toen ik klaar was met de havenmeester te informeren en de DragonFly klaar te maken. Coen kon weer zijn geliefde WillsWing gaan testvliegen en Cornelia houd van weinig wind en dat was het inderdaad. Oh ja, onderweg hadden Fred en ik wel een heel vreemde wolk gezien in de vorm van een stokbrood van honderden km’s lang. Achteraf bleek Henk deze ook gezien te hebben. Wat dit nu was? Bij het in de buurt komen van EHST, leek in eerste instantie dat precies boven het terrein een wolkenlaag lag, die gelukkig wel snel verdeween in de middag. Heerlijk zonnige dag dus. Thermiek was niet eenvoudig te nemen, maar was er wel. Henk had al vroeg gereleased, maar wist toch al gauw enkele honderden meters hoogte te scoren. Met Cornelia was het weer een prachtig samenspel in de smalle thermiek, die ons snel op hoogte bracht. Coen wil nog wat finetuning doen, maar gaat daar eerst goed over nadenken.

Goed gedaan Fred super mooie vlucht. Samen nog +4 cirkels gedraaid en toen koos je verder op eigen kracht en kracht der natuur te gaan. Ook nogmaals dank voor het chauffeuren, koffie, cola en natuurlijk de gezelligheid. En super leuk dat je lid bent geworden van de vliegclub Westerwolde te Stadskanaal. Henk wilde na afloop ook nog even knutselen aan zijn delta onder een toeziend oog van Fred. Dat was uiteindelijk weer snel gefixed.

Na het vliegen het boetje weer schoongemaakt, ingepakt en een lekker patatje gaan halen. Zelfs daar konden we nog buiten zitten aan een grote tafel met z’n allen in de zon. Henk zou Ingi ook nog op gaan halen, maar dat zou misschien wel een latertje kunnen gaan worden, daarom bleef Coen en Cornelia nog even met hem wat drinken. Henk jij ook nogmaals dank je wel voor het heerlijke ijsje en koffie.

Koningsdag werd een prachtige vliegdag. Op de grond lekker warm en in de lucht behoorlijk koud. Later bleek Martin een hele tijd rond het vriespunt te hebben gevlogen, en ook de komende taak van de 1e Knoalcup dag had hij behaald in zo’n 1,5 uur tijd.

Francois kwam zijn Swift weer monteren en na een goede pre-flight check had hij later in de middag nog een mooie vlucht kunnen maken wat hij achteraf niet had verwacht, omdat het zo bewolkt was. Dan zag je hem weer lekker gedragen door de thermiek, westelijke richting speren, dan weer in het noorden en dan weer in het oosten. Zo snel, gewoon niet bij te houden.

Otto was ook een kanjer en heeft een mooie tweede vlucht gemaakt. Hij heeft ook maar weer meegemaakt, dat een goede pre-flight check altijd belangrijk is. Zo heb ik zelf ook weer een leermoment gehad, dat ik goed de lucht moet scannen voordat de lining up plaats gaat vinden. Er meldde zich nog een 2e vliegtuig in final te vliegen, zodat ik direct de lining up stopte voordat ik de runway op zou gaan, om geen ongewenste situatie te gaan krijgen. Ik had deze dus niet gezien. Het 2e vliegtuig kon netjes zijn final doorzetten, zonder go around. Dus deltapiloten, daarom zeg ik ook altijd als je met de delta de runway oversteekt, scan meerdere malen de lucht in het circuit voordat je oversteekt. Scherp blijven op de Human Factors blijft heel belangrijk. Daarom gaat in de startfase de delta pas de runway op als de DragonFly klaar staat op de runway.

Daan is ook helemaal blij, dit was voor hem weer de eerste keer dit jaar en is altijd een beetje spannend. De 1e sleep was even een beetje onwennig, maar na een paar honderd meter had Daan de DragonFly weer keurig in positie. Het was niet de makkelijkste dag, omdat het best turbulent was in de lucht.

Coen en Cornelia hebben groot onderhoud aan hun vliegtuig verricht vandaag. Tevens hebben ze nog een mooi nieuw instrument ingebouwd.

En Cornelia nog dank voor de lekkere koffie met oranje tompoes, zo was het toch nog een koningsdag. 🙂

Informatie (klik HIER)

Helaas is het eerste weekend 5 t/m 7 mei 2023 gecanceld i.v.m. de slechte weersverwachting. Hopelijk is het volgende weekend beter gesteld. Woensdagavond 10 mei zal hiervoor de beslissing zijn of het door kan gaan.

Zondag zijn we echt vroeg begonnen. Half acht was de DragonFly al airborn. We werden samen blij dat we er waren, ondanks de twijfelachtige verwachtingen, bleek het prima oefenweer. Chris en Theo vinden het steeds leuker worden en voelen ook dat het steeds meer vertrouwd gaat worden en dat het sturen lekker gaat. Pavel was vandaag voor de eerste keer en ik hoorde hem een kreet van verwondering slaken bij het zien van de landing van Theo: Waaaauw wat gaaf. En stond nog meer te popelen om ook met Heleen het luchtruim te kiezen.

Er werden pre-flight checks geoefend, er werd geoefend met het opbouwen en invouwen van deltavliegers. Enfin het was weer een leerzame dag.

Zaterdag stonden Nico, Theo wel klaar echter na een testvlucht bleek het onstuimig in de lucht en het wolkendek was niet hoog. De vliegdag is gecanceld.

Hey de blip/rasp map gaf vrijdag de 14e april wat reuring vanaf 14u zou er zo maar redelijk thermiek kunnen zijn. In de ochtend zouden Chris, Nico en Theo nog instructievluchten gaan krijgen van Heleen en Klaas en Johan zouden wat later aankomen om ook een ervaring rijker te gaan worden met een tandemvlucht. Nico had nog een onverwachtte landing te maken. Daarom tijdens een vlucht altijd bekijken waar je veilig kan landen, mocht er onverwachts iets gebeuren dat je vroeger los raakt van de DragonFly.

Gijs, Martin en Otto wilde op tijd de lucht in om er zeker van te zijn dat ze een leuke thermiekvlucht zouden kunnen maken. Het was een mooie dag geworden en ik heb van 8-20u in de lucht gehangen en daarmee ook heel wat kilometers afgelegd, want mijn livetrack gaf maar 196,7 km aan deze dag. Oeps niet ingesmeerd met zonnebrand, als dat maar geen garnalen hoofd gaat worden. (gelukkig viel het achteraf reuze mee). Ik moet zeggen dat ik het wel heel stoer vind, en dat Heleen wel een heel goede conditie heeft, om zoveel mensen op 1 dag instructie te geven onder de deltavleugel. Petje af hoor. De ervaren piloten hadden volgens mij uiteindelijk toch uren in de lucht gehangen. Toen ik de DragonFly aan het kuisen was, kwam Gijs aan met een ongelooflijk brede glimlach en blij vol met lovende woorden over zijn vlucht. Dank voor het afzetten onder de wolkenstraat. Hij kon zo racen in 1 lijn naar Emmen zonder maar enigszins hoogte te verliezen. De terugweg was wel een grotere uitdaging en moest veel tactieken bijeen schrapen om uiteindelijk toch weer op vliegveld Stadskanaal te landen. Super vlucht. Otto had de eerste vlucht niet de kans kunnen pakken lang boven te blijven. Maar de volhouder wint en ook Otto wist samen met Martin een hele tijd de thermiek te vinden. Vanaf de grond was het te zien hoe Martin net voor de wolk aan de zonzijde zich omhoog liet klimmen naast de groeiende witte bloemkoolwolk. Wow, en later hoorde ik ook van hem dat hij in een mum van tijd op de 1600 zat.

Interview van Anne en Eline na de deltavlucht.

O, wat was het weer een ongelooflijk leuk paasweekeinde. Het begon al met een versierde DragonFly en allerlei cadeautjes. De luitjes waren erachter gekomen dat ik weer in een nieuw jaar getreden ben na mijn geboorte. Allen heel hartelijk dank voor de verrassingen.

Al vroeg in de ochtend waren de leerling-piloten zich aan het voorbereiden om samen met Heleen een tandemvlucht te gaan maken. Tijdens deze vluchten gaan ze leren de delta te besturen met behulp van gewichtsverplaatsing. Als je de video’s van Heleen bekijkt, dan ziet er dat wel heel relaxed uit, en ook een veilig gevoel dat de instructeur vlakbij is.

Dadinda, Lars, Nico en Arjen hadden een gezonde spanning, want het was al weer een tijdje geleden. Dat is goed voor de focus. Ingi ging gaat binnenkort solo, maar wilde toch nog graag even een tandemvlucht samen met Heleen. Martin had een leuk hulpkarretje gemaakt, dat normaal voor een kajak wordt gebruikt. Martin heeft een nieuw vlieg-instrument en dat heeft in de praktijk altijd een fijn-tuning nodig. Er zijn tegenwoordig zoveel instellingen mogelijk en je wil natuurlijk het optimale wat voor jezelf het meest voldoet.

Zo voor de eerste keer dit jaar, wilde Henk een vlucht maken in rustige omstandigheden. Het was inderdaad een smooth sleep en zelfs nu wist Henk er toch een heel tijdje +0,2 uit te halen. Leuk!

Beide sportieve dochters van Nico waren ook van de partij. Eline en Anne wilde ook eens graag ervaren wat hun vader daar in de lucht voelt. Ik zag op de video’s dat ze al behoorlijk het stuur in eigenhand namen en de bochten waren ook spectaculair zo voor de eerste keer.

Arjen, kwam er achter dat de vin nog niet goed was bevestigd. De achterste beugel was namelijk los gegaan. Daarom is een pre-flight check ook altijd belangrijk. Met Arjen slepen voelt al heel vertrouwd. Zeker de laatste vlucht, waar de focus lag op de start ging helemaal goed. Tijdens de sleep is hij keurig in positie en zelfs bij zijn eerste zwakke thermiekbel anticipeerde hij feilloos. Top.

Cameron Strachan wil het deltavliegen ook weer oppakken en is daarom naar het vliegveld Stadskanaal gekomen voor informatie. Hij heeft zowat overal in de wereld, zoals Amerika, Afrika, China, Autstralië, etc. maar nog nooit in Nederland. Dus dit was met Heleen samen zijn eerste vlucht in Nederland en hij vond het fantastisch. Welkom op de club Westerwolde te vliegveld Stadskanaal (EHST)

Lars heeft zaterdag zoveel indrukken gehad, die hij zondag wilde gaan verwerken. Hij wil het stap voor stap gaan leren.

Impressie video van Addinda’s droomvlucht

Zaterdagavond kreeg ik nog een leuke verrassing van Adri, Arjen, Henk en Ingi bij de Dolce Vita (Tony). Heerlijk gegeten en gedronken, echt super gaaf was dat. Nogmaals dank.

Maandag zou te harde wind zijn, dus deze dag moeten we helaas laten gaan. Ik zelf heb met hulp van Martin nog een aantal onderhouds werkzaamheden gedaan aan de DragonFly en WC-pot vervangen bij het heren toilethuisje op de camping. Ben ook nog een beetje aan het ruimen geweest in de hangaar en heb de gele banden van de grounded dolly verwijderd en de velgen vervangen. Maandagmiddag weer naar het westen vertrokken en Connie had mijn prakkie al klaar 🙂

De kop is er weer af. Het was een prachtige sleepdag voor mij, Heleen met de cursisten Chris en Michel en Martin, Ivo en Pieter. Koos Smit kon de verleiding om met Heleen een tandemvlucht te maken niet weerstaan. Hij is trike-piloot en had al een tijdje niet gevlogen. Heerlijk om te zien, hoe brede glimlach op zijn gezicht stond na de landing. We hebben ook weer lekker lang in de blauwe lucht gehangen. Er waren stevige thermiekbellen, maar je moest ze wel goed centreren.

Er is kortgeleden een laadpaal geplaatst nabij het vliegveld. Voor degene die een elektrische auto bezitten kan dit handig zijn.

Fred Lanning is echt een kunstenaar, zoals hij de propeller weer als nieuw heeft gemaakt. De beschadigingen zijn opgevuld met de epoxy van Neuform en weer keurig na eindeloos polijsten zonder dat het bladprofiel maar enigszins veranderd weer strak en glimmend gemaakt. Het is fijn, dat op EHST een propeller-balanceer apparaat beschikbaar is. Een simpel apparaat, maar werkt fantastisch. Bij één blad was de beschermstrip verwijderd, omdat onder deze strip een beschadiging voelbaar was. Bij de balanceertest, bleef dit blad ook keurig bovenaan stilstaan. Een klein beetje uit het midden. Het op twee na hoogste blad stond iets hoger dan het onderste blad. Een klein stukje tape op het tweede blad was voldoende om na het draaien van de gehele propeller het 1e blad kaarsrecht omhoog tot stilstand kwam. Fantastisch dus. Nu hebben we de juiste lengte beschermtape afgemeten en geplaatst op de leading edge van de propeller. Na balanceren bleek voor het mooie nog een kleine reepje tape nodig te zijn voor de juiste balans. Welke propellerstand je ook koos, het bleef staan zoals je het los liet. De draaitest leek wel oneindig lang, en stopte op een willekeurige stand. Yes helemaal goed.

Nogmaals hartelijk dank Fred voor alle vrije tijd die je er weer hebt in gestopt.

Terwijl Fred heel hard aan het werk is met de propeller, hebben Coen en Cornelia toch nog een DragonFly kunnen vinden bij een klein dorpje in Overschild.

Fred Lanning en ik hebben op een prachtige zonnige dag een rondje Nederland/Duitsland gedaan. (860km). Vroeg in de ochtend was de ontmoeting in Nieuwegein om naar EHST te rijden. Na even gebabbeld te hebben met Manfred, zijn we de propeller gaan demonteren. Hierna reden we door naar de Neuform Propeller fabriek in Duitsland om het juiste materiaal te gaan halen. Fred is een kunstenaar met de propeller weer helemaal tot nieuw te updaten. Alle kleine beschadigingen worden onderhanden genomen en op een correcte manier verwerkt tot het weer als nieuw is. Super tof dat Fred gezellig mee geweest is en hier weer aan gaat werken. De DragonFly is nu wel even kaal, zo zonder propeller en kan dus ook nog even niet gaan vliegen.

Dragonfly heeft inmiddels weer een paar maanden rust gehad en stond daar vredig in de hangaar geduldig te wachten totdat deze weer eens mocht gaan fladderen. Spannend als je zo eerst na de pre-flight check de startknop gaat toucheren. De batterij had nog genoeg power zonder enige hulp van druppelladers of iets dergelijks, en 1, 2, 3 en gelijk gaat het motortje lopen op eigen kracht. Wow, dat is wel goed zeg, net of deze elke dag nog gelopen had. Top.

Dat was even super fijn, om in het luchtruim te zijn. Windje was behoorlijk en deed er een half uur over om van start naar de rand van Musselkanaal te vliegen. Heerlijk om weer te kunnen genieten van de omgeving. Terug was ik één diepe zucht. Het was wel rustig in de lucht en dan zo lekker een hele tijd de zon op het gezicht, geeft wel weer nieuwe energie. Het kan niet snel genoeg voorjaar zijn.

Video klik op foto.

Inschrijven voor het leuke vliegweekend is weer mogelijk. Ben er snel bij, want 18 deelnemers is wel een beetje het maximum. We hebben er met zijn allen weer veel zin in.

Inschrijven

Een mooi vliegjaar kan je wel zeggen met veel nieuwe piloten in spe.

Zondag is het weer een fantastische vliegdag. Dat we zo geluk mogen hebben eind oktober. Volgende week zal de herfst echt wel gaan toeslaan. Enfin, nu hebben we het in de pocket.

Alex, Chris en Graig waren er al weer vroeg bij. Geen mist, en toch al licht, vanwege het ingaan van de wintertijd. Het zo ontzettend fijn te voelen, dat het zo relaxed gaat.

De DragonFly doet lekker zijn best, zodat de leerlingen geruime vliegtijd hebben, om goed gefocust te kunnen vliegen. Joël en Ruud wilde na een eerste tandemvlucht er nog één gaan maken. Ze vonden het zo ontzettende vet. Joël wilde alle takken van de vliegsport gaan ervaren en Ruud haar vader de muzikant heeft ook besloten om dit ook nog mee te maken in zijn leven.

Wat mooi te zien, dat vliegen mensen zo blij kan maken. Paul zat vast in het verkeer en kan pas een uurtje voor sunset op EHST zijn. Zijn vrouw en kinderen vonden het ook wel heel spannend dat Paul ging vliegen zo voor zonsondergang.

Bob kwam ook nog eens 3 vluchten maken in de ‘boterzachte’ lucht zoals hij dat zei. En petje af voor Heleen die maar liefst 13 tandemvluchten had gedaan met allemaal enthousiasten mensen en beginnende piloten. Ieder heeft ongelooflijk zijn best gedaan tijdens de daglichtperiode. Top

Zaterdag begon de dag ook weer vroeg, niet om te vliegen maar aan de gang met de jaarlijkse doedag. Vliegveld weer winterklaar maken. Ontvangst door Wilfried inclusief lekkere koffie met cake verzorgd door Lisa en Gerdina. Het seinenvierkant was vorige week nog niet af, dus daar ga ik maar weer mee aan de slag. Wel heel gezellig was, dat Adrie, Coen & Cornelia ook aanschoven, waardoor het werk ineens heel veel leuker leek. Vliegveld zou PPR weer om 11u open zijn echter, er was enigszins vertraging. Maar het was natuurlijk wel fijn dat alles af kwam. Nou, als je nu van bovenaf het vliegveld bekijkt, dan ziet het er echt wel heel strak en netjes uit. De leden hebben weer hard gewerkt. Wat ik ook heel stoer vond is dat Jacqueline met de bosmaaier omging of het dagelijkse kost was.

Enfin 12 uur kan er weer gevlogen worden. Wachtende inmiddels waren, Chris, Alex, Graig, Carlos, Berno en Annabel.

De kinderen van Carlos en zijn vrouw hebben zicht volgens mij ook geen moment verveeld. En Joek had al gezegd dat hij zo snel mogelijk ook wilde deltavliegen.

De lunch was er helemaal bij ingeschoten. Maar Cornelia heeft mij gered en kwam een super de luxe lunchpakket brengen met daarbij nog een overheerlijk meloenen sap. Nogmaals thx.

Vrijdag vroeg in de ochtend nog voor sunrise was Heleen haar tandemvlieger al aan het controleren.

Het zou een drukke dag gaan worden met het lessen. Chris was zoals gewoonlijk er ook weer vroeg bij. Later arriveerde Alex, Marlijn en kinderen, Alinda, HP en Hans ook nog. Gezellige groep. Chris zou als eerste met Heleen gesleept worden. Aan de grond bijna geen wind, maar elke 50 m hoger werd de wind steeds steviger. Na het releasen en het uitleggen van handelingen, bleek de tandem ook heel snel met de wind mee te driften. Oo, oo, dat gaat een buitenlanding worden, en idd was het verstandiger om een goed landingsveld buiten het vliegveld uit te zoeken. Chris zijn eerste buitenlanding. Gaaf, maar wel heel wat tijdverlies natuurlijk. Alex en ik zijn met m’n busje en pakzak naar de landingsplaats gereden. Heleen en Chris waren daar in gesprek met een allervriendelijkste boer die daar met de trekker aan het werk was en het wel heel interessant vond.

Paddenstoelen groeien nu snel, temperatuur is prima en luchtvochtigheid is hoog. Dat wil wel.

Wat voor Heleen heel erg leuk was, dat haar zus samen met man en kinderen op bezoek kwamen om eens te kijken hoe dat allemaal gaat met het lesgeven. Je kon wel zien dat allen het zeer indrukwekkend vonden. Zelfs haar zus heeft ook de stoute schoenen aangetrokken en is onder de tandem mee gaan vliegen. Co-piloot Yaro en Milo vonden een beleving in de DragonFly natuurlijk ook geweldig.

Prachtige vliegdag is het geworden, mooie vliegervaringen erbij en praktische tips van Martin. Impressie van de dag. Of Klik hierboven op de foto.

Het lijkt erop dat deze week de wind de overhand gaat nemen. Dus woensdag maar geen delta-lesvluchten op het vliegveld gemaakt. Thuis de fiets gepakt en naar het andere eiland gefietst. Dat was ondanks ondersteuning toch nog best trappen tegen de wind in over de haringvlietbrug heen. Middelharnis zou het keerpunt zijn om zo’n 60 km te fietsen. Onderweg kwam ik wel een heel bijzondere oefening tegen aan het einde van de brug op een klein grasveldje tussen de wegen in. Een chinook kwam vlak over me heen vliegen en blies me zowat van de fiets af. Ik kreeg me telefooncamera niet zo gauw te pakken, omdat deze in de houder aan het stuur zat om de route aan te geven. Enfin er is toch een kleine video gemaakt. Klik op foto.

Zondag 9 oktober heeft Heleen nog een tandemlesvluchten gegeven aan Chris en een introductievlucht aan Els. Leuk te horen dat men zo enthousiast is. Als het weer goed is volgende week wo-do-vr, komt Chris en Lars leren deltavliegen onder de tandem. Nu maar hopen dat weer mee gaat zitten. In oktober is altijd wel een mooie week te vinden.

Helaas deze week géén delta weer om leuk te kunnen vliegen. Jammer voor Diederik en Hans, want hadden zich er al verheugd. Wel heeft Ivo een bungee jump gedaan met zijn delta onder een hete luchtballon vandaan elders in het land.

Er was wel tijd voor de havenmeester bijeenkomst, waar ook een beetje de gang van zaken betreffende het deltavliegen is besproken. Een punt dat aan de orde is gekomen, is dat het wel eens voorkomt dat de dolly niet zo snel mogelijk van de runway wordt gehaald, waardoor overig vliegverkeer de landing moet uitstellen of degene die airborn wil moet wachten .

Aandacht voor het volgende: De deltapiloot die gesleept gaat worden, is verantwoordelijk dat er iemand de dolly na zijn/haar start gaat ophalen. Degene die de dolly ophaalt, zal er dan voor zorgdragen dat de dolly zo snel mogelijk van de runway is gehaald. De startprocedure op de runway inclusief dolly halen moet zo snel mogelijk verlopen, om oponthoud aan eventueel overig verkeer te voorkomen.

Later hadden we ook nog een update van brandweerman Arthur, hoe en met wat de vliegtuigen het best geblust kunnen worden, mochten er brand zijn ontstaan.

Hierna heb ik Coen nog geassisteerd met het controleren van de compressie en de cylinder lektest.

Zondag 25 september was niet de dag zoals Ivo had bedacht. In de ochtend was het prachtig mooi blauw weer, echter… Toen Erik net zijn delta had ontplooit en opgespannen, bleek er dreigende lucht aan te komen. Met m’n testrondje vliegen zag ik het ten noorden van Stadskanaal al flinke buien. Erik besloot weer in te pakken en was precies op tijd met de pakzak, want daarna ging het flink spatten. Ivo had zijn vlieger nog klaarstaan en heeft tussendoor nog snel een vluchtje kunnen maken om te oefenen. In eerste instantie vloog ik richting oosten en bij het 180° draaien kwam ineens de dreigende lucht op hem af, dat op hoogte nog veel dreigender lijkt dan op de grond. Achteraf zei Ivo ook, we draaide en yeeeeeeeeeee wat is dat, en koppelde gelijk los. Allen nog net op tijd droog in de hangaar.

Zaterdag een heel natte dag, dus heb ik Coen gaan assisteren met het onderhoud aan een clubkist. Wat me opviel dat deze na gebruik gewoon in de hangaar wordt geplaatst, zonder dat de vliegen op de wiel-kappen en propeller zijn verwijderd. Wel zonde zo’n mooie kist. Coen had ook heel zijn handen onder het vliegenbloed bij het handmatig ronddraaien van de prop, om te ontluchten voor het starten. Dan heeft de DragonFly het toch wel beter, want na elke dag gewerkt te hebben worden zijn propeller-wieken heerlijk gemasseerd in een vliegen-oplosbaar sopje en netjes droog gestreeld. Enfin, gaat vast ooit goedkomen met de clubkisten. Inmiddels in de werkplaats aangekomen, zijn de bougies en, de olie vervangen, en er is goed gecontroleerd op opmerkzaamheden. De motor ziet er prachtig uit na 150 u, net of hij nieuw uit de doos komt. Onder de kap is het dus prima.

Vrijdagochtend op de camping van EHST begint wel heel speciaal. Bij het open doen van de caravandeur fladderen allemaal vogels op een meter afstand van me vandaan. Even mijn bril en telefoon pakken, want ik wil natuurlijk wel weten wat voor vroege vogeltjes het zijn. Ik dacht eerst aan spreeuwen, maar die dartelen niet zo in de lucht. Het bleken zwaluwen te zijn en wel honderden. Op de caravan, op de randjes van het toilethuisje en heel veel op de zonkant van het paviljoen-dak. Waarschijnlijk zich aan het voorbereiden om een grote trek naar het zuiden te maken.

Vanmiddag komen Ivo en Rob naar EHST om te gaan vliegen. Misschien gaat het wel een nieuwe spreuk worden. Zijn er honderden zwaluwen op het dak, dan gaat het deltavliegen heel gemak.

Deze spreuk gaat het dus niet worden, want deze is al na 1 waarneming ontkracht. Want na half vier werd het pas droog. Toch nog een aantal vluchtjes kunnen maken, want om voorbij vijf uur ging het weer spatten. Ivo heeft zijn nieuwe Laminar Mast R gaan uittesten. Ten opzichte van zijn Sting was dit wel een wereld van verschil en ging als een raket zo snel. Dat wordt zeker nog een aantal keer oefenen om de rust in het vliegen te vinden en niet de spierballen hoeven te gebruiken.

Zou het woensdag een mooie vliegdag kunnen worden? De verwachting is dat er weinig tot geen wind is, en dat er af en toe ook nog wat thermiek voorbij komt.

Jammer, uiteindelijk toch geen aanmelding om te vliegen, terwijl het waarschijnlijk wel een heel mooie vliegdag kan gaan worden.

In de ochtend nog rustig, later kwam het vliegverkeer wel op gang zaterdag 28 vliegbewegingen en zondag gelukkig wat meer, namelijk 108. Later kwam er nog een bericht van Bob, dat hij graag nog langs wil komen op zondag om gesleept te worden, omdat de weersverwachting voor hem perfect zou zijn. Rustige lucht en weinig tot geen wind.

Mannus was zo goed om voor mij vanaf 14u een uurtje in te vallen als havenmeester, dat ik hem even zou kunnen slepen. Enfin, de buienradar gaf aan dat precies kwart over twee tot vier uur als enige plek in Nederland, een flinke bui over zou komen. Gelukkig vond Mannus het helemaal geen probleem om de bui af te wachten. Super bedankt nogmaals. Bob heeft een paar mooie vluchten kunnen maken.

Zoals jullie al weten bestaan de volgende uitdrukkingen na onderzoek van 15 jaar lang een aantal dagen per week naar het vliegveld Stadskanaal rijden:

• Zijn de kraaien op het asfalt, dan weet je dat het deltavliegen afvalt.
• Zijn de kraaien in de bermen, dan gaan straks de deltavliegers in zwermen.
• Zijn de kraaien op borden of palen, dan weet je dat je deltapiloten moet gaan ophalen.

De nieuwe spreuk kan toegevoegd worden.

• Zijn de kraaien aan het draaien, dan worden deltavluchten hele fraaie.

Dank je wel Daan

Donderdag wat klusjes gedaan op het vliegveld, zoals het stoepje bij het toilethuisje weer onkruid vrij, de goten van het paviljoen weer plant en rommelvrij gemaakt en de grootste pollen van het terras verwijderd, etc.

Nog geen aanmeldingen voor het weekend heeft ons besloten om naar huis te gaan. Dit was ook alweer een tijdje geleden.

Dinsdag onze lieve kleindochter op mogen halen bij het ponykamp te Tielt-Winge. Er was nog een raadsel dat opgelost diende te worden om de eigendomspapieren van de pony’s te vinden. Als deze niet gevonden werden, zouden de pony’s niet op het kamp mogen blijven.

Enfin, de kinderen hadden al heel wat letters gevonden. De leidster vroeg of ook de oma’s en opa’s mee wilde puzzelen. De eerste 3 letters die ik zag was de O, P en A. En ik wees dat aan. De kinderen keken mij aan, van heeft hij de documenten? Connie zag het woord ‘wagen’. Toen riepen de kinderen, jaaa…. Pipowagen? Als spurt ieder er op af en na grondig doorzoeken, kwamen ze de box tegen met de eigendomspapieren. Yes, de pony’s zijn gered. Het programma was nu klaar en de Pippa mocht ons voorstellen aan alle pony’s die er waren. Dit werd met vol enthousiasme gedaan. Echt heel leuk. Na het eten gingen we gelijk door naar EHST. We hebben het rustig aangedaan denk ik met 2 pauzes, zijn we ruim 5u onderweg geweest. Maar zo kon ik wel op tijd zijn om de DragonFly klaar te maken. Heleen was klokslag 7u al present.

Connie was weer havenmeester totdat de dienstdoende havenmeester het zou overnemen. Om 8u kon ik het eerste proefrondje gaan vliegen. Tot 200m beetje onrustige lucht en daarboven heerlijk stil. Chris was inmiddels al paraat om samen met Heleen en de tandem gesleept te worden. Dat ging weer helemaal perfect. De eerste paar honderd meters was wel even werken, maar daarna ging het soepel en gesmeerd. Perfecte landing ook. Chris hield de pitch goed in de peiling en corrigeerde goed.

Niet te lang gepauzeerd, omdat het steeds harder zou gaan waaien. Dus hup, weer klaargemaakt en de lucht in. De grens van turbulente lucht lag nu al tot 300m. Heleen maakte zich nog zorgen, dat Chris de hobbels niet zo fijn zou vinden, maar tegendeel was het geval. Nee, niet loskoppelen, het is hartstikke leuk zo, allemaal verschillende luchten voelen is goed voor mijn ervaring, zei hij. Enfin lekker gevlogen, gestuurd, en mooi geland. Video

Daarna gaf Heleen nog instructie, hoe de juiste manier van sturen was. Hoe komt scharen, en hoe voorkom je dat werd duidelijk uitgelegd in een soort van simulatie.

Bij deze 2 vluchten blijft het vandaag, want nu begon het toch wel echt te hard te waaien.

Ik heb met de DragonFly ook 2 records gebroken vandaag, namelijk langzaamste groundspeed met slechts 5 km/u aan het slepen. Chris vond het zo vreemd, omdat hij dacht gewoon stil hangend naar boven te gaan. En mijn snelheidsrecord over de grond met 155 km/u. Nu nog even de moed opgepakt en 200 m2 hangaar gestofzuigd. Dat ziet er weer netjes uit. En inmiddels is Coen en Cornelia met hun Flitsch naar vliegveld Lelystad gaan vliegen. Daar is een special day Fokker Four’s 40 jaar bestaan. Nou ik kreeg al te horen dat zij over de grond ook heel erg snel gingen. Tijdens een kopje koffie drinken bij de caravan hoorde we een witte Cessna overkomen. Later bleek dit Diederik met Laura te zijn op rondvlucht vanaf Ameland. Hij wilde Laura zijn favoriete vliegstek in Nederland laten zien, en hoe kan dat beter vanuit de lucht.

In de vroege ochtend kwam Leon op EHST om de windvaan te gaan vervangen. Dat is superfijn om de windrichting en sterkte visueel te kunnen beoordelen op verscheidene plaatsten voor de Delta-piloten.

Na een uitrustdag was er nieuwe hoop op een dag, dat er een wedstrijdtaak gevlogen kan worden. De wind kwam vandaag uit een geheel andere hoek. In het noorden zag je leuke cumuli in de verte maar steeds meer landinwaarts smeerde het zich uit, omdat er een stevige inversielaag aanwezig was. Deze informatie heb ik wel van onze weerman Martin hoor. Tijdens de laatste briefing werd het spannend. De safety commissie had een goedkeuring gegeven, dat er veilig gestart kon worden in de huidige omstandigheden. Nu nog aan de taakcommissie of er een taak uitgezet kan worden, dat ieder ongeveer gelijke kansen kan krijgen en dat de taak nog uitgevlogen kan worden, vanwege tijdstip van vertrek. Figo de zoon van Florien en Gijs, vond wachten een beetje saai en wilde actie. Daan gaf hier gehoor aan en liet hem vliegen op de dolly.

Wordt vervolgd.. nu ff Cor gaan slepen voor de taakbriefing van vandaag.

De DragonFly was inmiddels klaargemaakt en op weg naar de opbouwplaats van de deltavliegers bij runway 06. Uiteindelijk is de taak een speedrun geworden van ongeveer 84 km naar het zuiden des lands.

De piloten hadden aan Martin gevraagd, of hij de lucht wilde testen of het mogelijk was boven te blijven. Martin had al gauw een bel te pakken en zag je hoogte pakken, maar de afspraak was om meerdere plaatsen te onderzoeken en daarna te landen en verslag te doen aan de piloten op de grond. Uiteindelijk werd de beslissing genomen de taak te laten doorgaan. En achteraf maar goed ook, want het is een spannende taak geworden. Ik wilde nog gauw wat benzine bijtanken, zodat ik de gehele shift in één keer zou kunnen doen. Echter bij de pomp aangekomen, bleek deze defect te zijn. Wat was ik blij de avond ervoor nog 30 liter getankt te hebben. De sleep met Daan was wel het meest spectaculair te noemen. De lucht was zo onrustig dat we beide alle kanten werden op gezet. Maar Daan hield zijn delta keurig in positie en heeft ook een mooie taak kunnen vliegen. De sleep met Joost ging nu hij zijn VG in zijn geheel had ontspannen, helemaal goed, De dag ervoor, met een stukje VG, wilde hij allemaal sneller vliegen dan de DragonFly. Wat ik ook mooi vind, dat de piloten alle voor zich bepalen of ze kunnen starten met de condities die er zijn met hun eigen ervaring, en dat er geen wedstrijd druk is. (men geeft goed gehoor aan de human factors, top!) Op de track van Fred is te zien dat hij elke 20 minuten weer op 1250 zat en daardoor de taak op een splinterklein stukje na kon vliegen. De meeste piloten hebben de wilde beesten wel kunnen zien bij Wildlands te Emmen. Jammer, dat Coen en Egbert niet de aansluiting hebben gevonden. Dit is eigenlijk vrij uitzonderlijk voor Coen, want hij vind eigenlijk altijd wel een bel om te gebruiken, Misschien toch niet helemaal vertrouwd met de leenvlieger van Cornelia. Martin, Sander en Joost zijn al een tijdje onderweg en nog geen bericht gehoord om te retrieven. Gijs zag ik tijdens een sleep naar beneden speren. He, dacht ik: Gijs wil gewoon later starten, om een betere kans te hebben. Dit beaamde Gijs ook tijdens de laatste briefing. “Florien had hem de actuele meteo doorgegeven via de radio en het verzoek ingediend om direct te komen landen en later opnieuw te starten, ook omdat er geen leadingpoints te behalen zouden zijn. ;-)” En ja hoor goede beslissing: Gijs is dag-winnaar geworden met 983 punten. Zelfs Figo is die dag thermiekbel-winnaar geworden. Tussendoor aan de havenmeester gevraagd hoe de status was van de pomp. Druk aan bezig, echter nog geen resultaat. Uiteindelijk is Adrie 3 jerrycans gaan halen met super+98 benzine. Arne zou net aan de beurt zijn om te starten, maar dat durfde ik niet meer met zo’n klein restje nog in de tank. Maar…. De hulp in nood was een andere Adrie van de vliegclub, die nog een kannetje had met 20 liter. Wow, dat mochten we gebruiken. En hierdoor is Arne ook nog eens 2e van de dag en uiteindelijk Nederlands Kampioen 2022 geworden met een totaalscore van 1938 punten totaal. Super bedankt aan de A3’s. Allen blij dat het doorgegaan is, ook omdat het zondag wel een mooie dag zou zijn geweest als de wind 4 kts minder zou zijn geweest. In de ochtend heeft Cor nog net op tijd voor de briefing, een voor hem geweldig mooie vlucht kunnen maken. Mocht ook geen 10 minuten later zijn, want dan was de wind te haaks en te hard geworden. Hij sloot zijn vlucht af met een mooie landing. Leuk om te horen van Cor (75), dat hij zo enorm heeft genoten.

Maar het is niet anders, en daarom maar naar de prijsuitreiking ceremonie 2022. Mooie toespraken van Adrie en allemaal blijde gezichten. Voor Nederland vond ik het mooi NK met 2 leuke uitdagende taken. En op huishoudelijk gebied, de camping en het toilet-huisje zijn keurig achtergelaten. Met de gele hesjes aan op het vliegveld is op een enkele keer heel goed gehoor aangegeven. De auto’s waren ook netjes naast de hangaar geparkeerd. De piloten hebben zich echt als gast gedragen op het vliegveld. Heel veel dank hiervoor.

Briefing in de ochtend, degene met het de beste vlucht gisteren was Cor. Leuk was op de app dat zijn locatie was doorgegeven om op te halen. Johan vond het iets te ver weg.

Aangezien de wolkenbasis erg laag was en de wind fors cross heeft de safety commissie besloten de taak te cancelen. De vooruitzichten voor morgen en zondag zijn nog steeds hoopvol. Vandaag ieder voor zich “leuke dingen doen”. Connie was met Coen & Cornelia naar Bourtange gegaan en hadden daar een leuk museum gevonden. Connie heeft zelfs nog kunnen vliegen op een ganssimulator. Fred en ik zijn lang in de weer geweest om het juiste elastiek koord te vinden, om later de trailer mee te kunnen upgraden.

Later hebben we nog gezellig op een terras gezeten in het centrum van Stadskanaal. Wat leuk was te zien dat er een levensgroot computerspel om je spieren en brains te trainen was geplaatst. We konden het natuurlijk niet laten om even een spel uit te kiezen. Later zagen we dat de kinderen er wel erg goed door bewegen. En in de avond was natuurlijk het klapstuk van de dag. Een ontzettend gezellige BBQ. Adrie had alle spullen opgehaald bij de slager en Marjoleine en Judith hebben van alles voorbereid. Fijn was dat Lisa en Gerdina alle drankjes verzorgde tot laat in de avond. Nogmaals een hartelijk applaus voor Marjoleine en Cor, want zij hebben dan ook heel de avond vlees gebraden. Heerlijk mals en goed.